Για να μάθει ο
Ελληνικός Λαός
 |
| Οι ορδές του Κεμάλ - η γενοκτονία των Ποντίων |
Η Άγρια Εχθρότητα των Σοβιέτ προς
τους Πρόσφυγες – Κατέβαλλαν Λυσσώδεις Προσπάθειες για την Εκδίωξη των Ελλήνων
από την Μ. Ασία – Το Περίφημο «Ανατολικό Τμήμα της Οδησσού» – Καλούν τον Στρατό
μας να Συμπράξει με τους Τούρκους – Χρηματικές Βοήθειες προς τον Κεμάλ –
Έλληνες Κομμουνιστές Ρίχτηκαν στην Θάλασσα – Οι Δήμιοι των Προσφύγων
Επιμέλεια: Βασίλειος Ι. Κετσεκιουλάφης
Πολιτικός Επιστήμων - Διεθνολόγος
ΚΑ’
Οι Εβραίοι δικτάτορες της Μόσχας
απέδωσαν από την πρώτη στιγμή εξαιρετική σημασία στην Ελλάδα, όχι μόνο λόγω της
γεωγραφικής της θέσης, αλλά και λόγω της ζωτικότητας, την οποία έδειξε η
ελληνική φυλή, η κατ’ εξοχήν σημαιοφόρος του χριστιανικού πολιτισμού στην
Ανατολή. Ιδού γιατί εργάστηκαν με μεγαλύτερη ίσως λύσσα από τον Κεμάλ για την
εκδίωξη των Ελλήνων από την Μ. Ασία και τελευταία για την απόσπαση της Ελληνικής
Μακεδονίας και Θράκης.
Ήδη από το 1919 συστήθηκε στην
Οδησσό ένα ιδιαίτερο τμήμα προπαγάνδας, καλούμενο Ανατολικό Τμήμα της Οδησσού.
Πρώτος πρόεδρος αυτού, υπήρξε ο
γνωστός Γάλλος Εβραίος λοχαγός Σαδούλ, γραμματέας δε ο Έλληνας Ιωαννίδης. Ο
Σαδούλ απέστειλε προκηρύξεις στον ελληνικό στρατό με την υπογραφή του, καλώντας
αυτόν να πετάξει τα όπλα και να συμπράξει με τους Τούρκους!
Το 1920 επικεφαλής του
Ανατολικού τμήματος τοποθετήθηκε ο Σεραφήμ (…ώνης) ο οποίος εξαπέλυσε επίσης πολλές
δεκάδες χιλιάδες αντίτυπα όμοιων προκηρύξεων στον ελληνικό στρατό της Θράκης
και Μ. Ασίας. Εξάλλου το τμήμα αυτό απέστειλε κρυφά στην Ελλάδα ένα από τα μέλη
του τον Έλληνα Ταμπουλίδη, ο οποίος έμεινε ολόκληρη διετία εργαζόμενος στον
Πειραιά και την Αθήνα, εν αγνοία των Ελληνικών Αρχών!
Το τμήμα αυτό απέστειλε επίσης χρηματικές βοήθειες
προς τον Κεμάλ δια του αντιπροσώπου αυτού, ενός Τούρκου Λαζού από την
Τραπεζούντα, που είχε στην διάθεσή του ιδιαίτερο ατμόπλοιο.
Κατά το 1920 έφτασε στη Μόσχα –
όπου βρισκόμουν και εγώ – ο φοιτητής των φυσικομαθηματικών του Εθνικού
Πανεπιστημίου, Λιγδόπουλος εκ μέρους του ελληνικού κομμουνιστικού κόμματος. Αυτός
αφού έλαβε οδηγίες του κέντρου αναχώρησε συνοδευόμενος από έναν άλλο Έλληνα
κομμουνιστή της Ρωσίας που ονομαζόταν Αλεξάκης και έναν Λιθουανό και εφοδιασμένοι
με πέντε εκατομμύρια χρυσά φράγκα. Τους τρεις αυτούς κυρίους τους παρέλαβε στο
ατμόπλοιό του ο αντιπρόσωπος του Κεμάλ στην Οδησσό για να τους μεταφέρει στην
Κωνσταντινούπολη. Καθοδόν όμως, δελεασμένος προφανώς από το μεγάλο ποσό, το
οποίο έφεραν μαζί τους οι τρεις συμπλεύσαντες του τους φόνευσε και τους έριξε
στην θάλασσα. Φτάνοντας στην Κωνσταντινούπολη δήλωσε στις αρχές ότι κατά τον
πλου, πολεμικό άγνωστης σημαίας τον σταμάτησε και μετά από έρευνα παρέλαβε τους
τρεις ταξιδιώτες του.
 |
| Ο Ρώσος χωρικός... ενώ του υποσχέθηκαν τον επί γης παράδεισο... τελικά τον σταύρωσαν |
Μετά από παρέλευση 3 μηνών από
την δολοφονία διαβάσαμε την νεκρολογία του Λιγδόπουλου στην «Ισβέστια» επίσημο
όργανο του ρωσικού μπολσεβικισμού.
Αλλά η τραγική μοίρα του
κομμουνιστή Λιγδόπουλου δεν εμπόδισε τους Εβραίους δικτάτορες της Μόσχας να
έρθουν σε επικοινωνία με το Ελληνικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Με τα σατανικά μέσα,
τα οποία εκείνοι γνωρίζουν, του απέστειλαν όχι μόνο χρήματα, αλλά και κυρίως
οδηγίες πολιτικές: να συμπράξουν με την Ηνωμένη εναντίον του Βενιζέλου κατά τις
εκλογές του 1920. Και ο μεν αντιβενιζελισμός, που συμβόλιζε τις απολυταρχικές
ροπές, οι οποίες παρατηρούνται σε όλες τις χώρες, ανέπτυξε την γνωστή
προπαγάνδα του προς εξαπάτηση του Ελληνικού λαού. Αλλά τι ζητούν με αυτόν οι
Έλληνες κομμουνιστές, που εκπροσωπούν δήθεν τις πλέον προοδευτικές αρχές της εποχής
μας;
Εκείνοι που θυμούνται τα
αριθμητικά αποτελέσματα των εκλογών της 1 Νοεμβρίου θα ομολογήσουν ότι αν οι
εργάτες ψηφοφόροι δεν συνέπρατταν με τον αντιβενιζελισμό, η εκλογική νίκη θα
ανήκε στην κυβέρνηση Βενιζέλου. Αυτό όμως δεν συνέφερε στους Εβραίους
δικτάτορες της Μόσχας, οι οποίοι μέσω πρακτόρων μόνο κατ’ όνομα Ελλήνων έπεισαν
μερίδα του Ελληνικού λαού ότι ο μικρασιατικός αγώνας, ο ιερός αγώνας της απολύτρωσης
της πολύκλαυτης Ιωνίας μας, ήταν αγώνας δήθεν κατακτητικός, σαν η Σμύρνη, η
Κυδωνία, η Μαγνησία, το Αϊδίνιο να μην ήταν Ελληνικά και σαν η κοιτίδα του
Ελληνικού πολιτισμού, η «γκιαούρ Ισμύρ» να ήταν τουρκική! Οι Έλληνες
κομμουνιστές είναι ένοχοι εσχάτης προδοσίας όχι απλά κατά της Ελληνικής
Πατρίδας αλλά και κατά του ανθρωπισμού! Μόνο στην Ελλάδα όπου ο Νόμος
υποτάσσεται στα προσωπικά ή κομματικά συμφέροντα, και αυτά κακώς εννοούμενα,
ήταν και είναι δυνατόν να δράσουν ακόμα ανενόχλητοι οι κομμουνιστές, οι οποίοι
καμία υπόσταση τιμωρία για την υπονόμευση του μικρασιατικού μετώπου,
αποθρασύνθηκαν τόσο ώστε να μιλούν σήμερα περί αυτονομίας της Ελληνικής
Μακεδονίας και Θράκης και το φοβερότερο ακόμα να ζητούν τις ψήφους των
προσφύγων, των οποίων υπήρξαν οι αιμοδιψείς δήμιοι. Είναι θλιβερό ότι το
Ελληνικό Κράτος, η Εθνοσυνέλευση, οι δικαστικές αρχές και οι αστικές οργανώσεις
ακόμα δεν κήρυξαν τον κομμουνισμό εκτός νόμου, όπως έπραξαν ήδη η Σερβία, η
Ρουμανία και η Βουλγαρία, αν και τα εκεί Κομμουνιστικά Κόμματα ούτε συντέλεσαν
σε εθνικές συμφορές ούτε εργάζονται τόσο προκλητικά για την υπονόμευση της εδαφικής
ακεραιότητας της χώρας τους.
Και για να φανεί ακόμα
γυμνότερη η άγρια εχθρότητα των Εβραίων δικτατόρων της Μόσχας προς κάθε τι το
Ελληνικό και μάλιστα προς τους πρόσφυγες, για να φανεί κάτι φοβερότερο, η
σκληρή απανθρωπιά προς κάθε ανθρώπινο αίσθημα θα αναφέρω το εξής περιστατικό:
Μετά την εθνική συμφορά –
βρισκόμουν ακόμα στην Μόσχα – ξένοι κομμουνιστές βρισκόμενοι στην σοβιετική
πρωτεύουσα πρότειναν στους Εβραίους δικτάτορες όπως ο διεθνής κομμουνισμός
εκδηλώσει ζωηρά την συμπάθεια του προς τους Έλληνες και Αρμένιους πρόσφυγες που
κατέφυγαν στην Ελλάδα και προς τους επιζώντες ακόμα χριστιανούς της Τουρκίας. «Με
αυτό τον τρόπο, έλεγε, η πρόταση, αφενός θα ελκύσουμε προς τον κομμουνισμό τους
πρόσφυγες, αφετέρου δε θα εκδηλώσουμε ανώτερο πολιτισμό, ο οποίος θα ενισχύσει
το γόητρό μας σε όλη την γη». Και όμως η τόσο ακίνδυνη αυτή πρόταση
απορρίφθηκε παμψηφεί από τους Εβραίους τυράννους γιατί επρόκειτο για πρόσφυγες
χριστιανούς. Εν τούτοις το Ελληνικό Κομμουνιστικό Κόμμα έχει το θάρρος να
ζητά πάντα την υποστήριξη των προσφυγικών μαζών, ενώ τόσο ευθύνεται στην
τραγική δυστυχία τους, ενώ ο διεθνής, ο ρωσικός και ο ελληνικός κομμουνισμός
δεν απεύθυναν ούτε μία τυπική έκκληση προς την διεθνή εργατική τάξη για την
συλλογή εράνων για την ανακούφιση των άτυχων θυμάτων της κακούργας σύμπραξης
των Εβραίων της Μόσχας και της Άγκυρας.
Είναι προφανές ότι ο
μπολσεβικισμός παραβαίνει μία ακόμη φορά τις κομμουνιστικές αρχές περί
διεθνισμού με το μίσος του προς την ελληνική φυλή όπως και με την μεροληψία
του υπέρ της τουρκικής.
Αύριο θα αναπτύξω τις σχέσεις του μπολσεβικισμού
προς τους Βούλγαρους κομιτατζήδες και τα βαθύτερα αίτια του κομμουνιστικού
κηρύγματος υπέρ της αυτονόμησης της Ελληνικής Μακεδονίας και Θράκης.Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δημοσίευση σχολίου