30% η απώλεια της μέσης αξίας της περιουσίας των 11.000.000 Ελλήνων για να πληρωθούν στο ακέραιο οι ξένοι κερδοσκόποι. Οι πολύ πλούσιοι πάντως... μέσα στην κρίση ...έγιναν πλουσιότεροι... αφού λίγο πριν κρατικοποιήσουν τις Τράπεζες... οι μαφιόζοι της Βουλής μοίρασαν τις καταθέσεις των πολιτών σε ημετέρους με τη μορφή εικονικών δανείων χωρίς καθόλου εγγυήσεις.
Η Τράπεζα της Ελλάδας... ούτε που κατάλαβε τι συνέβαινε.
Proton, TT, FIRST FINANCE BANK, ATTICA κλπ. Δισεκατομμύρια εξαφάνισαν και τα κλεμμένα τα πληρώσαμε εμείς.
Δημοσιεύει σχετικά η "ΗΜΕΡΗΣΙΑ":
«Η κρίση άφησε μεγάλα σημάδια στην Ελλάδα, όπου ενώ σχεδόν ο μισός πληθυσμός της ανήκε στη μεσαία περιουσιακή τάξη του ευρώ, όταν καθιερώθηκε το νόμισμα, σήμερα ανήκει μόνο το 20%», σημειώνει η έκθεση.
Η μέση καθαρή χρηματοπιστωτική περιουσία των Ελλήνων - που αντιστοιχεί στη διαφορά της περιουσίας (τραπεζικών καταθέσεων, αξιόγραφων και συμμετοχών σε ασφαλιστικά προγράμματα) από το χρέος τους - ανήλθε σε 11.231 ευρώ το 2015 και ήταν πολύ χαμηλότερη από τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης που περιλαμβάνονται στην έκθεση, με εξαίρεση τις χώρες της Βαλτικής (Λιθουανία, Εσθονία και Λετονία) και τη Σλοβακία.
Στην πρώτη θέση ήταν οι Ελβετοί με μέση καθαρή περιουσία 170.589 ευρώ και στη δεύτερη οι Αμερικανοί με 160.949 ευρώ, ενώ η διαφορά τους από τους τρίτους στη σειρά Βρετανούς είναι πολύ μεγάλη, καθώς η μέση περιουσία των τελευταίων ήταν 95.600 ευρώ. Οι Γερμανοί είναι στη 18η θέση με 47.681 ευρώ, κάτω από τους Ιταλούς (στη 15η θέση με 53.494 ευρώ) και τους Γάλλους (16οι με 53.425 ευρώ).
Τα ευρήματα της έκθεσης για το σύνολο της Ευρωζώνης δεν φαίνεται να επιβεβαιώνουν τους φόβους για διάβρωση της μεσαίας τάξης και τους σχετικούς κινδύνους κοινωνικού αποκλεισμού, αν και οι φόβοι αυτοί ασφαλώς είναι πραγματικοί στην περίπτωση της Ελλάδας, αναφέρεται στην έκθεση.
«Ταυτόχρονα, όμως, ο πλούτος φαίνεται να συγκεντρώνεται όλο και περισσότερο στα χέρια μίας μικρής πλούσιας ελίτ: Οι πολύ πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τον μέσο όρο. Αυτό αποτελεί επίσης μία μορφή αυξανόμενης ανισότητας. Αν και δεν καταλήγει σε μία πραγματική κοινωνική πόλωση, έχει τη δυναμική να ασκήσει πίεση στην κοινωνική συνοχή μακροχρόνια, εάν η πλειοψηφία του πληθυσμού πεισθεί ότι η οικονομική ανάπτυξη είναι κάτι που ωφελεί λίγους, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός παραμένει λιγότερο ή περισσότερο εκεί που ήταν», αναφέρει η έκθεση.
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο του άρθρου
Δημοσίευση σχολίου