Μνημονιακή Υποχρέωση να ξεπουλήσουμε τις υγιείς κρατικές επιχειρήσεις... αλλά καμία Μνημονιακή Υποχρεώση να ΜΗΝ πληρωθούν τα εικονικά τιμολόγια του C4I, των Ολυμπιακών, των υπερτιμολογημένων Δημοσίων Έργων, της απάτης της Goldman Sachs για να μπούμε στο Ευρώ κλπ.
Νέα δεδομένα δημιουργούνται για το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και τους στόχους για τα έσοδα μετά το ναυάγιο της πώλησης του ΔΕΣΦΑ, που επρόκειτο να φέρει στο δημόσιο ταμείο ποσό ύψους 188 εκατ. ευρώ.
Ως προς το ταμειακό σκέλος, η κυβέρνηση καλείται να υποκαταστήσει τα έσοδα είτε επισπεύδοντας άλλες πωλήσεις είτε με την άμεση επαναπροκήρυξη και πώληση του ΔΕΣΦΑ εντός του επόμενου έτους, καθώς έχει προϋπολογιστεί στα έσοδα του 2017.
Μετά και την επίσημη τοποθέτηση του υπουργείου Ενέργειας περί ανεπιτυχούς ολοκλήρωσης των συζητήσεων με τις SOCAR και SNAM, κυβερνητικές πηγές αναφέρουν ότι οι οριστικές αποφάσεις για τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί από εδώ και πέρα όσον αφορά την πώληση ποσοστού του ΔΕΣΦΑ θα ληφθούν σε κυβερνητικό επίπεδο -από το οικονομικό επιτελείο και το Μέγαρο Μαξίμου- την επόμενη εβδομάδα.
Οι ίδιες πηγές σημειώνουν πως αυτό που κατά κύριο λόγο θα συζητηθεί στην κυβέρνηση είναι το ποσοστό που θα αφορά ο νέος διαγωνισμός που θα προκηρυχθεί, αν δηλαδή θα είναι και πάλι για το 66% ή για το 49%, με το Δημόσιο να διατηρεί σε αυτή την περίπτωση το πλειοψηφικό πακέτο, κατά το πρότυπο του ΑΔΜΗΕ.
Μνημονιακή υποχρέωση
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, όπως υπογραμμίζουν, θα προκηρυχθεί νέος διαγωνισμός, καθώς η ολοκλήρωση της αποκρατικοποίησης αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση. Είναι εμφανής άλλωστε η κυβερνητική προσπάθεια, ακόμα και με την προχθεσινή ανακοίνωση, να μην χρεωθούν σε αυτήν οι ευθύνες του ναυαγίου.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι πρόθεση του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας είναι να επιδιώξει την προοπτική ενός νέου μοντέλου για τον ΔΕΣΦΑ, σύμφωνα με το οποίο θα παραμείνει στον έλεγχο του Δημοσίου ο Διαχειριστής σε ποσοστό 51%. Ωστόσο, με δεδομένο ότι δημιουργείται «άνοιγμα» στο πρόγραμμα του ΤΑΙΠΕΔ, η οποιαδήποτε κίνηση θα πρέπει να γίνει σε συνεννόηση και συμφωνία με τους δανειστές.
Γιατί κόλλησε το deal
Η συμφωνία πώλησης του 66% του ΔΕΣΦΑ στη Socar, μετά τον σχετικό διαγωνισμό στον οποίο η Socar ήταν ο μοναδικός ενδιαφερόμενος, υπογράφηκε τον Δεκέμβριο του 2013 από τον τότε υπουργό Ενέργειας Γιάννη Μανιάτη και τον πρόεδρο της Socar Ροβνάγκ Αμπντουλάγιεφ. Η συμφωνία προέβλεπε τη μεταβίβαση στη Socar του 66% του ΔΕΣΦΑ, ήτοι 31% που κατείχε το ΤΑΙΠΕΔ και 35% που κατείχαν τα ΕΛΠΕ.
Στη συνέχεια, οι καθυστερήσεις που σημειώθηκαν λόγω των αντιρρήσεων της Κομισιόν στην πώληση, για λόγους ανταγωνισμού, οδήγησαν στη συμφωνία της Socar με την ιταλική Snam.
Η συμφωνία προέβλεπε την απόκτηση από τους Ιταλούς ποσοστού τουλάχιστον 16% (από το 66% που θα έπαιρναν οι Αζέροι), προκειμένου να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις της Κομισιόν. Ωστόσο, το φετινό καλοκαίρι με τροπολογία του τ. ΥΠΕΝ Π. Σκουρλέτη, η οποία προέβλεπε μείωση της «ανακτήσιμης διαφοράς» των 829 εκατ. ευρώ που έχει λαμβάνειν ο ΔΕΣΦΑ από προηγούμενα χρόνια, μειώθηκαν τα προσδοκώμενα έσοδα των Αζέρων, με αποτέλεσμα η αποκρατικοποίηση να οδηγηθεί σε ναυάγιο.
Επιβεβαίωση
Η κρατική ενεργειακή εταιρεία του Αζερμπαϊτζάν Socar επιβεβαίωσε χθες την αποτυχία στις συζητήσεις για την εξαγορά του 66% του ΔΕΣΦΑ, ανακοινώνοντας ωστόσο ότι δεν θα επηρεάσει τα επενδυτικά της σχέδια στην Ελλάδα και την περιοχή.
Πηγή: naftemporiki.gr
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο του άρθρου
Δημοσίευση σχολίου