Για να μάθει ο Ελληνικός Λαός
Ποιος είναι ο Φερδινάνδος Οσσεντόφσκι – Πρωτεργάτης της Φιλελεύθερης Κίνησης – Πως ζουν οι Άνθρωποι στη Ρωσία – «Μόνο για μια μέρα, γιατί βγαίνοντας από τα σπίτια τους αγνοούν αν θα επιστρέψουν» - Μια Μαρτυρία του Οσσεντόφσκι για τους Εργάτες
Επιμέλεια: Βασίλειος Ι. Κετσεκιουλάφης
Πολιτικός Επιστήμων – Διεθνολόγος
Ο Φερδινάνδος Οσσεντόφσκι είναι ένας από τους μεγαλύτερους σοφούς και συγγραφείς της σύγχρονης Πολωνίας. Ρώσος πολίτης προ της ανασύστασης της Πολωνικής Δημοκρατίας, μετείχε ενεργά σε όλα τα φιλελεύθερα κινήματα, τα οποία οργανώθηκαν στη Ρωσία κατά της τσαρικής απολυταρχίας πριν τον παγκόσμιο πόλεμο. Ειδικά κατά τα τέλη του 1905 διετέλεσε πρωθυπουργός της ρωσικής επαναστατικής κυβέρνησης της άπω ανατολής, η οποία έδρευε στο Χαρμπίν. Συνελήφθηκε τον Ιανουάριο του 1906 από όργανα του Τσάρου, καταδικάστηκε σε θάνατο, η ποινή του όμως δεν εκτελέστηκε λόγω της επέμβασης του κόμη Βίττε. Φυλακίστηκε στο Χαρμπίν, Χαμπαρόβσκ, Νικολάεβσκ και Βλαδιβοστόκ, οδηγήθηκε τέλος, στο φρούριο Πέτρου και Παύλου στην Πετρούπολη.
Οι Εβραίοι δικτάτορες της Μόσχας δεν λυπήθηκαν ούτε τον Οσσεντόφσκι, αληθινό πρωτεργάτη της φιλελεύθερης κίνησης. Καταδιωκόμενος ο Πολωνός συγγραφέας κατόρθωσε μέσω Σιβηρίας, Μογγολίας, Μαντζουρίας να διασωθεί.
Να πως περιέγραφε πρόσφατα τις εντυπώσεις του περί μπολσεβικισμού:
«Οι άνθρωποι στη Ρωσία ζουν για μία μόνο μέρα, διότι εξερχόμενοι από τα σπίτια τους αγνοούν αν θα επιστρέψουν ή αν δεν θα συλληφθούν καθ’ οδόν για να πεταχτούν στα δεσμωτήρια των μπολσεβίκων, τους ποιο αιμοβόρους, ποιο τρομερούς από τα όργανα της Ιεράς Εξέτασης.
Ένα πρωί μεταβαίνοντας σε επίσκεψη ενός φίλου, πληροφορήθηκα αιφνίδια ότι είκοσι ερυθροί στρατιώτες είχαν κυκλώσει την οικία μου, για να με συλλάβουν. Δεν επέστρεψα πλέον σ’ αυτήν. Δανείστηκα από τον φίλο μου μία ενδυμασία κυνηγού και λίγα χρήματα και έφυγα αμέσως συνοδευόμενος από έναν χωρικό, ο οποίος με οδήγησε σε πυκνό δάσος έξω από την πόλη. Είδα εκεί τα σώματα είκοσι οκτώ αξιωματικών απαγχονισμένων στα δέντρα. Το πρόσωπό τους και το σώμα τους ήταν ακρωτηριασμένα.
Καθ’ οδόν αποφεύγαμε να μπαίνουμε στα χωριά, τα οποία συναντούσαμε. Όταν από ανάγκη μπαίναμε σ’ αυτά για την αγορά προμηθειών, οι χωρικοί μας υποδέχονταν ενθουσιασμένοι. Όλοι μισούσαν τους μπολσεβίκους, οι οποίοι μετέβαλαν σε σωρούς ερειπίων πολλά χωριά.
Διερχόμενοι μια μέρα από ένα παραπόταμο του Ιενισσέη στη Σιβηρία, είδαμε στενή και ελώδη διάβαση, της οποίας η είσοδος ήταν καλυμμένη από πτώματα ανθρώπων και αλόγων. Λίγο απώτερα βρήκαμε ένα έλκηθρο τεμαχισμένο, κιβώτια διερρηγμένα και έγγραφα σκορπισμένα. Κοντά σ’ αυτά, ρούχα σκισμένα και πτώματα. Ποιοι ήταν οι δυστυχείς αυτοί; Ποια τραγωδία είχε διαδραματιστεί στο πλαίσιο των μεγάλων αυτών δασών; Προσπαθήσαμε να διαλευκάνουμε το μυστήριο με τη βοήθεια των εγγράφων τα οποία βρήκαμε. Επρόκειτο για επίσημα έγγραφα που απευθύνονταν στο επιτελείο του στρατηγού Τοπελάγεφ. Είναι πιθανόν ότι τμήμα του επιτελείου πέρασε από τα δάση αυτά κατά την υποχώρηση του στρατού του Κολσάκ προσπαθώντας να αποφύγει τον εχθρό, ο οποίος προσέγγιζε από διάφορα σημεία. Συνελήφθηκαν όμως όλοι από τους μπολσεβίκους και σφαγιάστηκαν.
Λίγο παραπέρα αποκαλύψαμε το πτώμα μιας δυστυχισμένης γυναίκας, υπό συνθήκες που μαρτυρούσαν σαφώς τι είχε προηγηθεί προτού ελευθερώτρια σφαίρα τερματίσει την ζωή της. Το σώμα ήταν ξαπλωμένο παράπλευρα σε μια καλύβα από φυλλώματα, στην οποία ήταν σκορπισμένα κενά μπουκάλια και κονσερβοκούτια, μάρτυρες των οργίων, τα οποία προηγήθηκαν του εγκλήματος.
Τα πιο πολλά χωριά της Σιβηρίας, από τα οποία περάσαμε κυβερνιόντουσαν από τους χθεσινούς αχθοφόρους, που αγνοούσαν τη γραφή και την ανάγνωση. Να γιατί οι εκεί μπολσεβίκοι όταν εξέταζαν τα δήθεν έγγραφα της ταυτότητάς μας, τα οποία δείχναμε δεν καταλάβαιναν τίποτα απ’ αυτά. Έτσι ευλογήσαμε το κομμουνιστικό καθεστώς, το οποίο τους μεν σοφούς καταδικάζει να σαρώνουν τους δρόμους, αναβιβάζει δε τους ανίκανους και τους αμαθείς στα ψηλότερα αξιώματα.
Εξ άλλου φροντίζαμε να αναπτύσσουμε στα τοπικά Σοβιέτ σχέδια αναδιοργάνωσης της περιφέρειάς τους, προκαλώντας αυτόν τον θαυμασμό για την… σοφία μας και την ευγνωμοσύνη τους για τις… φιλικές υποδείξεις μας.
Φοβούμενοι όμως μήπως αναγνωριστούμε κατευθυνθήκαμε προς την Μογγολία, για να πάψουμε να βρισκόμαστε επί ρωσικού εδάφους».
Η μαρτυρία του Οσσεντόφσκι περί μπολσεβικισμού, πρέπει να ελκύσει την προσοχή, όχι μόνο των Ελλήνων εργατών, αλλά και των φιλελεύθερων διανοούμενων όλης της γης. Συμφωνεί άλλωστε πλήρως με τις επίσημες πληροφορίες όλων των ξένων κυβερνήσεων.
Να τι έγραφε για τους Εβραίους δικτάτορες της Μόσχας πριν την παραίτησή του ο τέως υπουργός των Εξωτερικών της Αμερικής κ. Χιούζ, προς τον πρόσφατα αποθανόντα μέγα Εβραίο Σαμουήλ Γκόμπερς, πρόεδρο της Αμερικανικής Συνομοσπονδίας εργατών, ο οποίος τον πίεζε να αναγνωρίσει την Σοβιετική κυβέρνηση:
«Η κατάληψη της αρχής στην Ρωσία από μια μειοψηφία υπήρξε για τον ρωσικό λαό μια μεγάλη απογοήτευση, από τότε διαρκώς διογκώνεται. Το δικαίωμα της ελεύθερης συζήτησης και οι περισσότερες ατομικές ελευθερίες καταργήθηκαν. Κάθε διεκδίκηση των ελευθεριών αυτών χαρακτηρίζεται ως αντεπανάσταση και τιμωρείται με θάνατο. Κάθε είδος αντιπολίτευσης καταπνίγηκε σκληρότατα. Σκοπίμως καταστράφηκε η οικονομική ζωή της χώρας.
Όταν οι εργάτες αντιτάσσουν παθητική αντίσταση επιστρατεύονται. Το αποτέλεσμα υπήρξε ότι η Ρωσία επανήλθε στην εποχή του μεσαίωνα. Πολιτικά κατέληξε στον δεσποτισμό. Οικονομικά στην καταστροφή. Εκδόθηκε νέο Σύνταγμα το οποίο όμως δεν περιλαμβάνει καμία διάταξη περί των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Οι διευθύνοντες την Ρωσία ακόμα δεν εγκατέλειψαν το αρχικό τους σχέδιο να καταστρέψουν τα Κράτη όλου του Κόσμου. Πρότινος ο Τρότσκι προσφωνώντας την ρωσική κομμουνιστική νεολαία έλεγε ότι η επανάσταση μεγαλώνει στην Ευρώπη και Αμερική και ότι θα αρχίσει αγώνας μακρύς, λυσσασμένος, σκληρός και αιματηρός. Εφόσον λοιπόν οι ιθύνοντες της Μόσχας θα διατηρούν το πνεύμα αυτό της καταστροφής στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, δεν θα μπορεί η Κυβέρνησή μας να αναγνωρίσει τις αρχές της Μόσχας, έστω και αν της προβληθούν λόγοι οικονομικοί».
Αύριο θα αναλύσω την σημερινή κατάσταση στη Ρωσία από τη βάση των πλέον πρόσφατων ξένων μαρτυριών και θα εξαγάγω τα συμπεράσματά μου για να κλείσω εδώ την σειρά των άρθρων τα οποία είχε την καλοσύνη να φιλοξενήσει ο «Ελεύθερος Τύπος».
Ποιος είναι ο Φερδινάνδος Οσσεντόφσκι – Πρωτεργάτης της Φιλελεύθερης Κίνησης – Πως ζουν οι Άνθρωποι στη Ρωσία – «Μόνο για μια μέρα, γιατί βγαίνοντας από τα σπίτια τους αγνοούν αν θα επιστρέψουν» - Μια Μαρτυρία του Οσσεντόφσκι για τους Εργάτες
Επιμέλεια: Βασίλειος Ι. Κετσεκιουλάφης
Πολιτικός Επιστήμων – Διεθνολόγος
ΛΑ’
Ο Φερδινάνδος Οσσεντόφσκι είναι ένας από τους μεγαλύτερους σοφούς και συγγραφείς της σύγχρονης Πολωνίας. Ρώσος πολίτης προ της ανασύστασης της Πολωνικής Δημοκρατίας, μετείχε ενεργά σε όλα τα φιλελεύθερα κινήματα, τα οποία οργανώθηκαν στη Ρωσία κατά της τσαρικής απολυταρχίας πριν τον παγκόσμιο πόλεμο. Ειδικά κατά τα τέλη του 1905 διετέλεσε πρωθυπουργός της ρωσικής επαναστατικής κυβέρνησης της άπω ανατολής, η οποία έδρευε στο Χαρμπίν. Συνελήφθηκε τον Ιανουάριο του 1906 από όργανα του Τσάρου, καταδικάστηκε σε θάνατο, η ποινή του όμως δεν εκτελέστηκε λόγω της επέμβασης του κόμη Βίττε. Φυλακίστηκε στο Χαρμπίν, Χαμπαρόβσκ, Νικολάεβσκ και Βλαδιβοστόκ, οδηγήθηκε τέλος, στο φρούριο Πέτρου και Παύλου στην Πετρούπολη.
Οι Εβραίοι δικτάτορες της Μόσχας δεν λυπήθηκαν ούτε τον Οσσεντόφσκι, αληθινό πρωτεργάτη της φιλελεύθερης κίνησης. Καταδιωκόμενος ο Πολωνός συγγραφέας κατόρθωσε μέσω Σιβηρίας, Μογγολίας, Μαντζουρίας να διασωθεί.
 |
| Ο Φερδινάνδος Οσσεντόφσκι |
«Οι άνθρωποι στη Ρωσία ζουν για μία μόνο μέρα, διότι εξερχόμενοι από τα σπίτια τους αγνοούν αν θα επιστρέψουν ή αν δεν θα συλληφθούν καθ’ οδόν για να πεταχτούν στα δεσμωτήρια των μπολσεβίκων, τους ποιο αιμοβόρους, ποιο τρομερούς από τα όργανα της Ιεράς Εξέτασης.
Ένα πρωί μεταβαίνοντας σε επίσκεψη ενός φίλου, πληροφορήθηκα αιφνίδια ότι είκοσι ερυθροί στρατιώτες είχαν κυκλώσει την οικία μου, για να με συλλάβουν. Δεν επέστρεψα πλέον σ’ αυτήν. Δανείστηκα από τον φίλο μου μία ενδυμασία κυνηγού και λίγα χρήματα και έφυγα αμέσως συνοδευόμενος από έναν χωρικό, ο οποίος με οδήγησε σε πυκνό δάσος έξω από την πόλη. Είδα εκεί τα σώματα είκοσι οκτώ αξιωματικών απαγχονισμένων στα δέντρα. Το πρόσωπό τους και το σώμα τους ήταν ακρωτηριασμένα.
Καθ’ οδόν αποφεύγαμε να μπαίνουμε στα χωριά, τα οποία συναντούσαμε. Όταν από ανάγκη μπαίναμε σ’ αυτά για την αγορά προμηθειών, οι χωρικοί μας υποδέχονταν ενθουσιασμένοι. Όλοι μισούσαν τους μπολσεβίκους, οι οποίοι μετέβαλαν σε σωρούς ερειπίων πολλά χωριά.
Διερχόμενοι μια μέρα από ένα παραπόταμο του Ιενισσέη στη Σιβηρία, είδαμε στενή και ελώδη διάβαση, της οποίας η είσοδος ήταν καλυμμένη από πτώματα ανθρώπων και αλόγων. Λίγο απώτερα βρήκαμε ένα έλκηθρο τεμαχισμένο, κιβώτια διερρηγμένα και έγγραφα σκορπισμένα. Κοντά σ’ αυτά, ρούχα σκισμένα και πτώματα. Ποιοι ήταν οι δυστυχείς αυτοί; Ποια τραγωδία είχε διαδραματιστεί στο πλαίσιο των μεγάλων αυτών δασών; Προσπαθήσαμε να διαλευκάνουμε το μυστήριο με τη βοήθεια των εγγράφων τα οποία βρήκαμε. Επρόκειτο για επίσημα έγγραφα που απευθύνονταν στο επιτελείο του στρατηγού Τοπελάγεφ. Είναι πιθανόν ότι τμήμα του επιτελείου πέρασε από τα δάση αυτά κατά την υποχώρηση του στρατού του Κολσάκ προσπαθώντας να αποφύγει τον εχθρό, ο οποίος προσέγγιζε από διάφορα σημεία. Συνελήφθηκαν όμως όλοι από τους μπολσεβίκους και σφαγιάστηκαν.
Λίγο παραπέρα αποκαλύψαμε το πτώμα μιας δυστυχισμένης γυναίκας, υπό συνθήκες που μαρτυρούσαν σαφώς τι είχε προηγηθεί προτού ελευθερώτρια σφαίρα τερματίσει την ζωή της. Το σώμα ήταν ξαπλωμένο παράπλευρα σε μια καλύβα από φυλλώματα, στην οποία ήταν σκορπισμένα κενά μπουκάλια και κονσερβοκούτια, μάρτυρες των οργίων, τα οποία προηγήθηκαν του εγκλήματος.
Τα πιο πολλά χωριά της Σιβηρίας, από τα οποία περάσαμε κυβερνιόντουσαν από τους χθεσινούς αχθοφόρους, που αγνοούσαν τη γραφή και την ανάγνωση. Να γιατί οι εκεί μπολσεβίκοι όταν εξέταζαν τα δήθεν έγγραφα της ταυτότητάς μας, τα οποία δείχναμε δεν καταλάβαιναν τίποτα απ’ αυτά. Έτσι ευλογήσαμε το κομμουνιστικό καθεστώς, το οποίο τους μεν σοφούς καταδικάζει να σαρώνουν τους δρόμους, αναβιβάζει δε τους ανίκανους και τους αμαθείς στα ψηλότερα αξιώματα.
Εξ άλλου φροντίζαμε να αναπτύσσουμε στα τοπικά Σοβιέτ σχέδια αναδιοργάνωσης της περιφέρειάς τους, προκαλώντας αυτόν τον θαυμασμό για την… σοφία μας και την ευγνωμοσύνη τους για τις… φιλικές υποδείξεις μας.
Φοβούμενοι όμως μήπως αναγνωριστούμε κατευθυνθήκαμε προς την Μογγολία, για να πάψουμε να βρισκόμαστε επί ρωσικού εδάφους».
Η μαρτυρία του Οσσεντόφσκι περί μπολσεβικισμού, πρέπει να ελκύσει την προσοχή, όχι μόνο των Ελλήνων εργατών, αλλά και των φιλελεύθερων διανοούμενων όλης της γης. Συμφωνεί άλλωστε πλήρως με τις επίσημες πληροφορίες όλων των ξένων κυβερνήσεων.
 |
| O τέως υπουργός των Εξωτερικών της Αμερικής κ. Χιούζ |
«Η κατάληψη της αρχής στην Ρωσία από μια μειοψηφία υπήρξε για τον ρωσικό λαό μια μεγάλη απογοήτευση, από τότε διαρκώς διογκώνεται. Το δικαίωμα της ελεύθερης συζήτησης και οι περισσότερες ατομικές ελευθερίες καταργήθηκαν. Κάθε διεκδίκηση των ελευθεριών αυτών χαρακτηρίζεται ως αντεπανάσταση και τιμωρείται με θάνατο. Κάθε είδος αντιπολίτευσης καταπνίγηκε σκληρότατα. Σκοπίμως καταστράφηκε η οικονομική ζωή της χώρας.
Όταν οι εργάτες αντιτάσσουν παθητική αντίσταση επιστρατεύονται. Το αποτέλεσμα υπήρξε ότι η Ρωσία επανήλθε στην εποχή του μεσαίωνα. Πολιτικά κατέληξε στον δεσποτισμό. Οικονομικά στην καταστροφή. Εκδόθηκε νέο Σύνταγμα το οποίο όμως δεν περιλαμβάνει καμία διάταξη περί των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Οι διευθύνοντες την Ρωσία ακόμα δεν εγκατέλειψαν το αρχικό τους σχέδιο να καταστρέψουν τα Κράτη όλου του Κόσμου. Πρότινος ο Τρότσκι προσφωνώντας την ρωσική κομμουνιστική νεολαία έλεγε ότι η επανάσταση μεγαλώνει στην Ευρώπη και Αμερική και ότι θα αρχίσει αγώνας μακρύς, λυσσασμένος, σκληρός και αιματηρός. Εφόσον λοιπόν οι ιθύνοντες της Μόσχας θα διατηρούν το πνεύμα αυτό της καταστροφής στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, δεν θα μπορεί η Κυβέρνησή μας να αναγνωρίσει τις αρχές της Μόσχας, έστω και αν της προβληθούν λόγοι οικονομικοί».
 |
| O μέγας Εβραίος Σαμουήλ Γκόμπερς |
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο του άρθρου
Δημοσίευση σχολίου