Για να μάθει ο Ελληνικός Λαός
Κατάλογος των δολοφονηθέντων Επισκόπων από τους Μπολσεβίκους – Φρικτά Μαρτύρια άλλων Κληρικών – Λεπτομερής εξιστόρηση – Από την εποχή του Νέρωνα δεν γνωρίζει παρόμοια περίοδο καταδίωξης η Χριστιανική Θρησκεία – Σέβονται όμως τους Εβραίους και τους Μουσουλμάνους
Επιμέλεια Βασίλειος Ι. Κετσεκιουλάφης
Πολιτικός Επιστήμων - Διεθνολόγος
Β’
Οι δολοφονημένοι από τους Μπολσεβίκους επίσκοποι είναι οι εξής:
Από την εποχή του Νέρωνα, η Χριστιανική θρησκεία δεν γνωρίζει άλλη περίοδο καταδίωξης, η οποία να τελέστηκε όχι από έναν αυτοκράτορα Νέρωνα, αλλά από μία σπείρα διεθνών συνωμοτών, η οποία καθ’ όλο αυτό το διάστημα των 7 ετών κυριαρχεί στην Ρωσία και δεν έχει καμία σχέση με τον ρωσικό λαό στο σύνολό του. Γιατί ο Ρωσικός λαός με όλα τα μέσα της τρομοκρατίας τα οποία εφήρμοσε και εφαρμόζει εναντίον του και των λειτουργών της θρησκείας του έμεινε πιστός στην θρησκεία των πατέρων του και με αξιοθαύμαστη υπομονή ανέχεται την απηνή καταδίωξη αντιδρώντας σιωπηλά δια της τακτικής φοίτησης στους ιερούς ναούς και εκπληρώνοντας ανεπίληπτα τα θρησκευτικά του καθήκοντα. Είναι ένα πραγματικά συγκινητικότατο το θέαμα να βλέπει κανείς τις κατακλυσμένες εκκλησίες με τους πιστούς, ούτως ώστε πολλές φορές και ο δρόμος να καθίσταται αδιάβατος.
Όλα τα σατανικά μέσα τα οποία έθεσαν σε ενέργεια κατά της χριστιανικής θρησκείας στο σύνολο τους απέτυχαν. Και εφόσον απέτυχαν οι συνωμότες αυτοί της ανθρωπότητας, τόσο πιο λυσσασμένοι γίνονται.
Δεν αρκέστηκαν στο να βεβηλώσουν τις εκκλησίες, πολλές από τις οποίες μετέβαλαν σε κινηματογράφους, και αποθήκες, και στάβλους. Δεν αρκέστηκαν στο να διασπάσουν ολόκληρο τον οργανισμό της εκκλησίας με την αυτοτέλεια του κάθε ναού και της διοίκησης αυτού από εκκλησιαστικές ενοριακές επιτροπές. Δεν αρκέστηκαν να αρπάξουν τα ιερά άμφια, τις άγιες εικόνες. Δεν αρκέστηκαν να γράφουν στους τοίχους ότι «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού». Δεν αρκέστηκαν να ρίξουν στις φοβερότερες φυλακές πολλούς χριστιανούς και έντιμους πολίτες.
Δεν αρκέστηκαν να βασανίσουν και καταδικάσουν σε καταναγκαστικά έργα σεβάσμιους γέροντες ιερείς και αρχιερείς. Δεν αρκέστηκαν να ρίξουν στις φυλακές αυτόν τον Αρχηγό της Ορθόδοξης Ρωσικής Εκκλησίας τον αγαθώτατο πρεσβύτερο Τύχωνα. Δεν αρκέστηκαν να εμπαίξουν όλες τις ιεροτελεστίες της χριστιανικής θρησκείας ντύνοντας ανδρείκελα με ιερά άμφια και μεταφέροντας αυτά στις πλατείες και τους κήπους με προπηλακισμούς, χλευασμούς και ύβρεις, όπου τα παρέδιδαν στη φωτιά ανακράζοντας «να λάβε αυτή τη θυσία εσύ ο επουράνιος Θεός των Χριστιανών». Δεν αρκέστηκαν στο να στρατολογήσουν χαμίνια των δρόμων, να τα μισθοδοτούν και να τα διατρέφουν για να τα μεταχειρίζονται σαν όργανα εξύβρισης κατά της χριστιανικής θρησκείας, και τα οποία αποτελούν τους επονομαζόμενους ομίλους «Κόμσομολ», δηλαδή Κομμουνιστικός Σύνδεσμος Νεολαίας. Δεν αρκέστηκαν στο να ωθούν τα χαμίνια αυτά να τελούν διάφορες ιεροτελεστίες του σατανά έξω από τις εκκλησίες κατά την Μεγάλη και ιερή Εβδομάδα, φτάνοντας μέχρι το σημείο να συνουσιάζονται δημόσια. Τι θα πρέπει ν’ αναφέρει κανείς πρώτο ή δεύτερο από τα άπειρα μέσα τα οποία έθεσαν σε ενέργεια για να καταδιώξουν, προπηλακίσουν, βεβηλώσουν κάθε τι που ο Χριστιανικός Ρωσικός λαός θεωρεί ιερό και όσιο; Οι τουφεκισμένοι ιερείς με διαταγή της Τσέκας ανέρχονται σε πάνω από τρεις χιλιάδες, μεταξύ των οποίων και 28 αρχιερείς και επίσκοποι.
Αφού μεταχειρίστηκαν όλα τα μέσα της τρομοκρατίας εναντίον των Ρώσων χριστιανών και του μαρτυρικού κλήρου του και είδαν αυτά να αποτυγχάνουν, επιχείρησαν να διασπάσουν την εκκλησία και να παραπλανήσουν τους πιστούς με την δημιουργία μιας νέας δήθεν «ζωντανής» όπως την αποκαλούσαν εκκλησίας. Προς τον σκοπό αυτό βρήκαν κατ’ αρχήν έναν επίσκοπο που ονομαζόταν Αντωνίνος, ο οποίος πριν από 10 χρόνια θεραπευόταν σε ένα από τα Φρενοκομεία της Μόσχας και στον οποίο απαγορεύτηκε το δικαίωμα να λειτουργεί κάτω από τον Πατριάρχη Τύχωνα λίγο μετά την εκλογή του ως Πατριάρχη. Ο Επίσκοπος Αντωνίνος αυτοχειροτονήθηκε ως Μητροπολίτης της Μόσχας, παρέλαβε για συνεργάτες δύο ιερείς της έσχατης υποστάθμης τον Κρασίνσκι και τον Βεδένσκι οι οποίοι υποβοηθούμενοι από την Τσέκα εκείνο το χρόνο τρομοκράτησαν τον επαρχιακό κλήρο. Αμέσως μετά προέβησαν στην σύγκληση συνόδου στην οποία τα κληρικά όργανα της Τσέκας με τον Αντωνίνο επικεφαλής, καθαίρεσαν τον Πατριάρχη Τύχωνα και αναγόρευσαν τον Αντωνίνο πρόεδρο της συνόδου της νεοϊδρυθείσας Ζωντανής Εκκλησίας και Μητροπολίτη Μόσχας.
Σύντομα ο Αντωνίνος έδωσε δείγματα της ανικανότητάς του για να φέρει εις πέρας το εκπονημένο σχέδιο της Τσέκας και μια μέρα ο Αντωνίνος καθαιρέθηκε από τον βαθμό του Μητροπολίτη της Μόσχας από την μικρή ομάδα του Κρασίνσκι και Βεθίνσκι με τη διαταγή της Τσέκας· αυτή αποτάθηκε τότε προς τον Μητροπολίτη της Οδησσού Ευδόκιμο, ο οποίος αποδέχτηκε τις προτάσεις της Τσέκας και γινόμενος Μητροπολίτης Μόσχας δημιούργησε σύνοδο από επισκόπους οι οποίοι διατελούσαν εν αργία για διάφορα ηθικά παραπτώματα και εγκλήματα.
Με όλη την βοήθεια και τα μέσα της Τσέκας, η σύνοδος αυτή της νέας Ζωντανής εκκλησίας δεν κατόρθωσε να καταλάβει στην Μόσχα περισσότερες από τέσσερις εκκλησίες από τις επτακόσιες εκείνες που λειτουργούν αναγνωρίζοντας μόνο τον Πατριάρχη Τύχωνα. Ο αγώνας αυτός για την παράλυση της Χριστιανικής εκκλησίας εξακολουθεί και είναι οξύτατος, αλλά μ’ όλες τις προσπάθειες και απειλές της Τσέκας δεν έχει ευνοϊκά αποτελέσματα, του Ρωσικού λαού καρτερικά υπομένοντα όλες τις πιέσεις, ηθικές και υλικές, γιατί οι εκκλησίες που αναγνώριζαν τον Τύχωνα φορολογούνται σκληρότατα.
Αν εμβαθύνουμε περισσότερο στην τελούμενη συστηματική καταδίωξη της Χριστιανικής θρησκείας στη Ρωσία θα φτάσουμε σε συμπεράσματα πολύ θλιβερά και θα πειστούμε ότι ο διωγμός αυτός έχει βαθύτερα τα αίτια και στρέφεται αποκλειστικά κατά του Χριστιανισμού και κανενός άλλου θρησκεύματος. Γιατί κάθε άλλο πρέπει να εννοηθεί αφού μέχρι τώρα κανένας Ραβίνος έπαθε κάτι, καμία συναγωγή βεβηλώθηκε, κανένας Εβραίος πιστός πιέστηκε ή καταδιώχτηκε, ούτε και λειτουργοί των άλλων θρησκευμάτων, όπως οι Μωαμεθανοί, οι Βουδιστές κ.λπ.
Ρωσική κομμουνιστική νεολαία: «Ζήτω η Κοινοκτημοσύνη» |
Επιμέλεια Βασίλειος Ι. Κετσεκιουλάφης
Πολιτικός Επιστήμων - Διεθνολόγος
Β’
Οι δολοφονημένοι από τους Μπολσεβίκους επίσκοποι είναι οι εξής:
- Μητροπολίτης Κιέβου – Βλαδίμηρος τουφεκίστηκε,
- Αρχιεπίσκοπος Πέρμης Ανδρόνικος – θάφτηκε ζωντανός προτού τον θάψουν του εξόρυξαν τους οφθαλμούς,
- Επίσκοπος Τομπόλσκι – Γερμογίνης τον έριξαν στον ποταμό αφού επί δύο μήνες ήταν σε αναγκαστικά έργα,
- Αρχιεπίσκοπος Τσερνίγκοφσκι – Βασίλειος με το ξίφος τον τεμάχισαν,
- Αρχιεπίσκοπος του Εκατεριμπούργκ Γρηγόριος,
- Επίσκοπος του Βιάτσικ Αμβρόσιος,
- Επίσκοπος του Νογκόροδ – Γρηγόριος,
- Βικάριος του Νογκόροδ Ισίδωρος,
- Επίσκοπος Βλαδιβοστοκίου – Εφρέμ,
- Επίσκοπος του Πολοσκίν – Παντελεήμων,
- Επίσκοπος του Νιζεγκορότσκι – Λαυρέντιος,
- Επίσκοπος του Τουρκεστάν – Ποίμην,
- Επίσκοπος του Αρχαγγέλου Λεόντιος,
- Επίσκοπος της αυτής επαρχίας Μητροφάνης
- Επίσκοπος του Ορλόφσκι – Μακάριος· τους άνω επισκόπους αφού τους βασάνιζαν τους έσφαζαν.
- Τον επίσκοπο του Γιουρέβου αφού τον άρπαξαν από το κρεβάτι του γυμνό τον έριξαν στο υπόγειο με 17 προκρίτους και αφού του έκοψαν την μύτη, τα αυτιά, τον κατατρύπησαν με τις λόγχες.
- Επίσκοπος Μπιλογκορότσκιϊ – Νικόδημος μετά από πολλούς βασανισμούς τον κάλυψαν με ασβέστη,
- Τον Αρχιεπίσκοπο Τύχονα του Βαρόνες αφού τον ενέπαιξαν, τον έβρισαν, τον κρέμασαν στην Αγία Πύλη του Μοναστηριού του Αγίου Μητροφάνους.
Από την εποχή του Νέρωνα, η Χριστιανική θρησκεία δεν γνωρίζει άλλη περίοδο καταδίωξης, η οποία να τελέστηκε όχι από έναν αυτοκράτορα Νέρωνα, αλλά από μία σπείρα διεθνών συνωμοτών, η οποία καθ’ όλο αυτό το διάστημα των 7 ετών κυριαρχεί στην Ρωσία και δεν έχει καμία σχέση με τον ρωσικό λαό στο σύνολό του. Γιατί ο Ρωσικός λαός με όλα τα μέσα της τρομοκρατίας τα οποία εφήρμοσε και εφαρμόζει εναντίον του και των λειτουργών της θρησκείας του έμεινε πιστός στην θρησκεία των πατέρων του και με αξιοθαύμαστη υπομονή ανέχεται την απηνή καταδίωξη αντιδρώντας σιωπηλά δια της τακτικής φοίτησης στους ιερούς ναούς και εκπληρώνοντας ανεπίληπτα τα θρησκευτικά του καθήκοντα. Είναι ένα πραγματικά συγκινητικότατο το θέαμα να βλέπει κανείς τις κατακλυσμένες εκκλησίες με τους πιστούς, ούτως ώστε πολλές φορές και ο δρόμος να καθίσταται αδιάβατος.
Όλα τα σατανικά μέσα τα οποία έθεσαν σε ενέργεια κατά της χριστιανικής θρησκείας στο σύνολο τους απέτυχαν. Και εφόσον απέτυχαν οι συνωμότες αυτοί της ανθρωπότητας, τόσο πιο λυσσασμένοι γίνονται.
Δεν αρκέστηκαν στο να βεβηλώσουν τις εκκλησίες, πολλές από τις οποίες μετέβαλαν σε κινηματογράφους, και αποθήκες, και στάβλους. Δεν αρκέστηκαν στο να διασπάσουν ολόκληρο τον οργανισμό της εκκλησίας με την αυτοτέλεια του κάθε ναού και της διοίκησης αυτού από εκκλησιαστικές ενοριακές επιτροπές. Δεν αρκέστηκαν να αρπάξουν τα ιερά άμφια, τις άγιες εικόνες. Δεν αρκέστηκαν να γράφουν στους τοίχους ότι «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού». Δεν αρκέστηκαν να ρίξουν στις φοβερότερες φυλακές πολλούς χριστιανούς και έντιμους πολίτες.
Διακωμώδηση της γιορτής των Χριστουγέννων μπροστά σε μικρούς μαθητές Ρωσικού Σχολείου |
Αφού μεταχειρίστηκαν όλα τα μέσα της τρομοκρατίας εναντίον των Ρώσων χριστιανών και του μαρτυρικού κλήρου του και είδαν αυτά να αποτυγχάνουν, επιχείρησαν να διασπάσουν την εκκλησία και να παραπλανήσουν τους πιστούς με την δημιουργία μιας νέας δήθεν «ζωντανής» όπως την αποκαλούσαν εκκλησίας. Προς τον σκοπό αυτό βρήκαν κατ’ αρχήν έναν επίσκοπο που ονομαζόταν Αντωνίνος, ο οποίος πριν από 10 χρόνια θεραπευόταν σε ένα από τα Φρενοκομεία της Μόσχας και στον οποίο απαγορεύτηκε το δικαίωμα να λειτουργεί κάτω από τον Πατριάρχη Τύχωνα λίγο μετά την εκλογή του ως Πατριάρχη. Ο Επίσκοπος Αντωνίνος αυτοχειροτονήθηκε ως Μητροπολίτης της Μόσχας, παρέλαβε για συνεργάτες δύο ιερείς της έσχατης υποστάθμης τον Κρασίνσκι και τον Βεδένσκι οι οποίοι υποβοηθούμενοι από την Τσέκα εκείνο το χρόνο τρομοκράτησαν τον επαρχιακό κλήρο. Αμέσως μετά προέβησαν στην σύγκληση συνόδου στην οποία τα κληρικά όργανα της Τσέκας με τον Αντωνίνο επικεφαλής, καθαίρεσαν τον Πατριάρχη Τύχωνα και αναγόρευσαν τον Αντωνίνο πρόεδρο της συνόδου της νεοϊδρυθείσας Ζωντανής Εκκλησίας και Μητροπολίτη Μόσχας.
Σύντομα ο Αντωνίνος έδωσε δείγματα της ανικανότητάς του για να φέρει εις πέρας το εκπονημένο σχέδιο της Τσέκας και μια μέρα ο Αντωνίνος καθαιρέθηκε από τον βαθμό του Μητροπολίτη της Μόσχας από την μικρή ομάδα του Κρασίνσκι και Βεθίνσκι με τη διαταγή της Τσέκας· αυτή αποτάθηκε τότε προς τον Μητροπολίτη της Οδησσού Ευδόκιμο, ο οποίος αποδέχτηκε τις προτάσεις της Τσέκας και γινόμενος Μητροπολίτης Μόσχας δημιούργησε σύνοδο από επισκόπους οι οποίοι διατελούσαν εν αργία για διάφορα ηθικά παραπτώματα και εγκλήματα.
Με όλη την βοήθεια και τα μέσα της Τσέκας, η σύνοδος αυτή της νέας Ζωντανής εκκλησίας δεν κατόρθωσε να καταλάβει στην Μόσχα περισσότερες από τέσσερις εκκλησίες από τις επτακόσιες εκείνες που λειτουργούν αναγνωρίζοντας μόνο τον Πατριάρχη Τύχωνα. Ο αγώνας αυτός για την παράλυση της Χριστιανικής εκκλησίας εξακολουθεί και είναι οξύτατος, αλλά μ’ όλες τις προσπάθειες και απειλές της Τσέκας δεν έχει ευνοϊκά αποτελέσματα, του Ρωσικού λαού καρτερικά υπομένοντα όλες τις πιέσεις, ηθικές και υλικές, γιατί οι εκκλησίες που αναγνώριζαν τον Τύχωνα φορολογούνται σκληρότατα.
Αν εμβαθύνουμε περισσότερο στην τελούμενη συστηματική καταδίωξη της Χριστιανικής θρησκείας στη Ρωσία θα φτάσουμε σε συμπεράσματα πολύ θλιβερά και θα πειστούμε ότι ο διωγμός αυτός έχει βαθύτερα τα αίτια και στρέφεται αποκλειστικά κατά του Χριστιανισμού και κανενός άλλου θρησκεύματος. Γιατί κάθε άλλο πρέπει να εννοηθεί αφού μέχρι τώρα κανένας Ραβίνος έπαθε κάτι, καμία συναγωγή βεβηλώθηκε, κανένας Εβραίος πιστός πιέστηκε ή καταδιώχτηκε, ούτε και λειτουργοί των άλλων θρησκευμάτων, όπως οι Μωαμεθανοί, οι Βουδιστές κ.λπ.
Συνδεθείτε στη σελίδα μας https://www.facebook.com/antizitro
Δημοσίευση σχολίου