Σύμφωνα με το άρθρο του Robert Ellis στην εφημερίδα Independent, φαίνεται πως πλέον η Τουρκία δεν είναι παρά ένα βήμα πριν το ξέσπασμα ενός εμφυλίου πολέμου και της οικονομικής ισοπέδωσης του "μεγαλοϊδεατισμού" και "νεο-οθωμανισμού" του Τούρκου προέδρου Ρ.Τ. Ερντογάν με τον αριθμό των νεκρών Τούρκων στρατιωτών να αυξάνεται διαρκώς.
Την τελευταία του πνοή άφησε στον οδικό άξονα Diyarbakır-Bingöl, ο ανθυπολοχαγός Ubeyd Turan, δεχόμενος εχθρικά πυρά από τους αντάρτες του ΡΚΚ στις 18 Αυγούστου, με τον μόνιμο λοχία Metin Aydemir και τον δεκανέα Latif Adıgüzel να τον ακολουθούν την επομένη στο Lice, ανεβάζοντας τον αριθμό των νεκρών Τούρκων σε 4 σύμφωνα με την DailySabah.
Με βάση το άρθρο του R.Ellis, φαίνεται πως το μόνο αγκάθι στο πλευρό του Ρ.Τ.Ερντογάν στις εκλογές της 7ης Ιουνίου δεν ήταν άλλο από το Κουρδικό Κόμμα της Δημοκρατίας των Λαών (HDP) το οποίο ξεπέρασε το εκλογικό όριο του 10% και κατάφερε να εισέλθει στο Κοινοβούλιο με 13% των ψήφων και 80 έδρες στις 550 του τουρκικού κοινοβουλίου. Ύστερα απο αυτό το αποτέλεσμα δέθηκαν τα χέρια του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του Ερντογάν, στερώντας του την πλειοψηφία που είχε ανάγκη για να προβεί σε αλλαγή του Συντάγματος της χώρας. Με μια μειωμένη πλειοψηφία εδρών, (258) ή μόνη επιλογή πλέον για το ΑΚΡ ήταν να διαπραγματευθεί με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στο όνομα του σχηματισμού ενός συνασπισμού, αλλά τελικά οι διαπραγματεύσεις δεν ευδοκίμησαν.
Μετά από αυτή τη τροπή των γεγονότων η Τουρκία φαίνεται να οδηγείται ξανά σε εκλογές Νοέμβριο, με το ΑΚΡ να στοχεύει στην πλήρη πλειοψηφία με τη μείωση που επιδιώκεται στην παρουσία των Κούρδων. Για την επίτευξη του στόχου ο Ερντογάν αποφάσισε να αλλάξει πλήρως την αντιμετώπιση του Κουρδικού. Το 2005, σε μια ιστορική ομιλία στο Ντιγιαρμπακίρ, την πρωτεύουσα της Νοτιοανατολικής Τουρκίας, ο Ερντογάν ήταν ο πρώτος Τούρκος ηγέτης που παραδέχθηκε ανοιχτά ότι υπάρχει κουρδικό πρόβλημα και αργότερα στις διαπραγματεύσεις που έγιναν στο Όσλο μεταξύ της ΜΙΤ (μυστικές υπηρεσίες Τουρκίας) και του παράνομου Κουρδικού Εργατικού Κόμματος, κρατήθηκε απόλυτη μυστικότητα. Στη συνέχεια το 2013 ξεκίνησε μια ανακωχή με πρωτοβουλία του έγκλειστου στις τουρκικές φυλακές, ηγέτη του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν.
Με βάση το σχέδιο ο Ερντογάν, προσπάθησε να χτίσει την κουρδική υποστήριξη, με στόχο την αλλαγή του Συντάγματος και την εκπλήρωση των φιλοδοξιών του, απο τη στιγμή που η κοσμική αντιπολίτευση τασσόταν εναντίων του. Το σχέδιο του όμως έμελλε να καταρρεύσει όταν ο πρόεδρος του φιλοκουρδικού κόμματος HDP, Σελαχατίν Ντεμιρτάς, στα μέσα Μαρτίου επιτέθηκε Ρ.Τ.Ερντογάνστον επαναλαμβάνοντας τρεις φορές πως: «δεν πρόκειται να σας κάνουμε χαλίφη». Σε απάντησή του ο Ερντογάν δήλωσε ότι οποιαδήποτε συμφωνία με ένα κόμμα που υποστηρίζει την "τρομοκρατία" είναι αδύνατη.
Βλέποντας πλέον πως οι Κούρδοι δεν εξυπηρετούσαν πλέον κάποιο σκοπό, ο Ερντογάν, προσπαθεί να ακυρώσει την πολιτική ασυλία του Σελαχατίν Ντερμιτάς σε μία απόπειρα να σχετίσει το κουρδικό κόμμα με την τρομοκρατία ώστε να μειωθούν τα ποσοστά του στις ερχόμενες εκλογές. Επιπλέον κάνοντας χρήση της αεροπορική βάση του Ιντσιρλίκ, χάση στη συμφωνία με τις ΗΠΑ, η Τουρκία ξεκινάει τον βομβαρδισμό των Κούρδων του PKK.
Αυτό φυσικά και δεν πέρασε απαρατήρητο με του αντάρτες του PKK να ξεκινούν ανταρτοπόλεμο στην νοτιοανατολική Τουρκία κατά του τουρκικού στρατού και της αστυνομίας.
Από κει και ύστερα οι συγκρούσεις μεταξύ των κούρδων και του Τούρκου προέδρου να κλιμακώνονται μέρα με τη μέρα, έτοιμες να ξεφύγουν από τον έλεγχο καθώς το PKK συνεχίζει χωρίς σταματημό τις επιθέσεις του εναντίων Τουρκικών στόχων.
Πηγή: voicenews.gr/mati-gr
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο του άρθρου
Δημοσίευση σχολίου