Φτάνει πια με αυτή τη μπούρδα ότι "αυτή δεν είναι η αριστερά" ή ότι "αυτοί δεν εκφράζουν την πραγματική αριστερά" ή ότι "αυτοί χαλάνε το όνομα και την υπόληψη της αριστεράς"... Φτάνει πια με αυτό το παραμύθι.
Αυτή ακριβώς είναι η αριστερά και όχι το εξιδανικευμένο παραμύθι που σας έκαναν πλύση εγκεφάλου τα τελευταία 35 χρόνια. Αυτή ήταν ανέκαθεν η αριστερά, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Προσκολλημένη παθολογικά στην εξουσία με όσο πιο απολυταρχικό τρόπο μπορούσε, δημιουργούσε τεχνητούς εχθρούς, καταπατούσε κάθε είδος ελευθερίας και αδιαφορούσε για τον λαό σκορπώντας παντού φτώχεια και μιζέρια.
Αποτελείτε από
Ψεύτες:
Εξαπάτησαν τον κόσμο με δωρεάν ρεύμα, κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη, διαγραφές χρεών, σκίσιμο μνημονίων, μέχρι τις κατοχικές αποζημιώσεις έβαλαν μπροστά στην κάλπη.
Άχρηστοι, αμόρφωτοι και ανίδεοι διορίζονται σε πόστα που δεν έχουν προσόντα να τηρήσουν. Τα λεφτά των φορολογούμενων καταλήγουν στα σκουπίδια. Εταιρίες φαντάσματα, δήθεν φιλανθρωπικού σκοπού, εξαφανίζουν δημόσιο χρήμα και επιδοτήσεις της Ε.Ε. σε μισθούς "εθελοντών" και προμήθειες εργολάβων.
Είναι όλοι τους πλούσιοι, χωρίς να έχουν εργασθεί και καπιταλιστές στις τσέπες με τα λεφτά των κορόιδων, που τους πλασάρουν μαρξισμό.
Συριζαίους:
Ένας τραγικός συρφετός κουτοπόνηρων απατεώνων και καιροσκόπων χωρίς αρχές, ήθη και αξίες (η ηγεσία) που θα άφηναν το παιδί τους να πεθάνει προκειμένου να χάσουν τη θέση εξουσίας που τους δόθηκε και ένας τραγικότερος συρφετός σχιζοφρενών (οι ψηφοφόροι) που μισούν τους πάντες εκτός, φυσικά, από τους... "πρόσφυγες". Αυτοί οι τελευταίοι είναι καλοί άνθρωποι, όχι σαν τους ρατσιστές ντόπιους που τους μισούν.
ΠΟΛΕΜΗΣΤΕ ΤΟ ΣΥΡΙΖΑΙΟ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΤΕ ΜΕΣΑ ΣΑΣ!
Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο του άρθρου
![](http://pinterest.com/pin/create/button/?url=https://antizitro.blogspot.com/2016/11/blog-post_48.html&media=https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDfnGL-0NRsuwWNKpBPdfqY_PmVDMdatHDgUtMc9zMFQiW0rMTGwEbO5d8ugNXsCNDepFQ7SVAIrU9o8NuKerFls5nDzlZjer0NQ0A6ysQag8Oj26T_8ARyzG95od_QIfsczeh1wNK9cbB/s72-c/01.jpg&description= Φτάνει πια με αυτή τη μπούρδα ότι "αυτή δεν είναι η αριστερά" ή ότι "αυτοί δεν εκφράζουν την πραγματική αριστερά" ...){kind=link}
Κάτι πρέπει να λέει στον πρόλογό του στην "ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ" ο Κ. Μάρξ. Μπας και τα λέει όλα!
«Το γενικό συμπέρασμα όπου έφτασα και που μου χρησίμεψε έπειτα σαν οδηγητική γραμμή στις μελέτες μου μπορεί με λίγα λόγια να διατυπωθεί έτσι: Στην κοινωνική παραγωγή της ζωής τους οι άνθρωποι έρχονται σε σχέσεις καθορισμένες, αναγκαίες, ανεξάρτητες από τη θέληση τους, σε σχέσεις παραγωγικές, που αντιστοιχούνε σε μια ορισμένη βαθμίδα όπου έχει φτάσει η ανάπτυξη των υλικών παραγωγικών τους δυνάμεων. Το σύνολο αυτών των παραγωγικών σχέσεων αποτελεί το οικονομικό οικοδόμημα της κοινωνίας, την υλική (reale) βάση, επάνω στην οποία υψώνεται ένα νομικό και πολιτικο εποικοδόμημα και στην οποία αντιστοιχούν ορισμένες πάλι κοινωνικές μορφές συνείδησης. Ο τρόπος της παραγωγής της υλικής ζωής καθορίζει την εξέλιξη της κοινωνικής, πολιτικής και διανοητικής ζωής ενγένει. Το τί είναι οι άνθρωποι δεν καθορίζεται από τη συνείδησή τους, αλλά, αντίστροφα, το κοινωνικό τους Είναι καθορίζει τη συνείδηση τους. Όταν η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων της κοινωνίας φτάσει σε ορισμένο βαθμό, οι δυνάμεις αυτές έρχονται σε αντίφαση με τις παραγωγικές σχέσεις που υπάρχουν, ή, για να μεταχειριστούμε τη νομική έκφραση, με τις σχέσεις της ιδιοκτησίας, μέσα στις οποίες ως τότε είχανε κινηθεί. Οι σχέσεις αυτές, από μορφές ανάπτυξης (Entwicklungsformen) των παραγωγικών δυνάμεων, γίνονται τώρα φραγμοί τους. Τότε αρχίζει μια εποχή κοινωνικής επανάστασης. Με τη μεταβολή της οικονομικής βάσης, ανατρέπεται περισσότερο ή λιγότερο γοργά ή αργά ολόκληρο το τεράστιο εποικοδόμημα.
Όταν αντικρίζουμε τέτοιες ανατροπές, πρέπει πάντα να ξεχωρίζουμε την υλική ανατροπή των οικονομικών όρων της παραγωγής –που πρέπει να την εξακριβώνουμε πιστά με τη βοήθεια των φυσικών επιστημών– από τις νομικές, πολιτικές, θρησκευτικές, καλλιτεχνικές ή φιλοσοφικές μορφές, με μια λέξη, από τις ιδεολογικές μορφές, με τις οποίες οι άνθρωποι συνειδητοποιούν αυτή τη σύγκρουση και την αποτελειώνουν (ausfechten). Όπως ένα άτομο δεν το κρίνουμε από την ιδέα που έχει για τον εαυτό του, έτσι και μια εποχή ανατροπής δεν μπορούμε να την κρίνομαι από τη συνείδηση που έχει για τον εαυτό της ίσα-ίσα αυτή τη συνείδηση πρέπει να την εξηγήσουμε με τις αντιφάσεις της υλικής ζωής, με τη σύγκρουση που υπάρχει ανάμεσα στις κοινωνικές παραγωγικές δυνάμεις και στις παραγωγικές σχέσεις. Ένας κοινωνικός σηματισμός, ποτέ δεν εξαφανίζεται προτού αναπτυχθούν όλες οι παραγωγικές δυνάμεις που μπορεί να χωρέσει, και ποτέ δεν παίρνουνε τη θέση του καινούργιες και ανώτερες παραγωγικές σχέσεις προτού οι υλικοί όροι γι' αυτές τις σχέσεις να ωριμάσουνε μέσα στους κόλπους της ίδιας της παλιάς κοινωνίας. Γι' αυτό, η ανθρωπότητα ποτέ δεν βάζει μπροστά της παρά μόνο τα προβλήματα εκείνα που μπορεί να λύση γιατί, αν παρατηρήσουμε καλύτερα, θα βρούμε πως κι αυτό ακόμη το ίδιο το πρόβλημα ξεπηδά μονάχα όταν υπάρχουν, ή τουλάχιστο βρίσκονται στο γίνωμά τους οι υλικοί όροι για τη λύση του. Σε χοντρές γραμμές, ο ασιατικός, ο αρχαίος, ο φεουδαρχικός και ο νεότερος αστικός τρόπος της παραγωγής μπορούμε να πούμε πως είναι οι προοδευτικές εποχές της οικονομικής διαμόρφωσης της κοινωνίας. Οι αστικές παραγωγικές σχέσεις είναι η τελευταία ανταγωνιστική μορφή της κοινωνικής παραγωγής, ανταγωνιστική όχι με την έννοια ενός ανταγωνισμού ατομικού, παρά ανταγωνισμού που γεννιέται από τους κοινωνικούς όρους της ζωής των ατόμων· οι παραγωγικές όμως δυνάμεις που αναπτύσσονται μέσα στην αστική κοινωνία δημιουργούνε ταυτόχρονα και τους υλικούς όρους για τη λύση αυτού του ανταγωνισμού. Μ' αυτή λοιπόν την κοινωνική διαμόρφωση κλείνει κι η προϊστορία της ανθρώπινης κοινωνίας.»
Δημοσίευση σχολίου