Στον αγώνα για την νομιμοποίηση της εμπορίας ναρκωτικών πρωτοστατεί ο σιωνιστής Soros, το ψυχοπαίδι των Rothschild. Πρωταγωνιστές στο εμπόριο του Οπίου τον 19ο αιώνα ήταν οι τοκογλύφοι συμπέθεροι των Rothschild της οικογένειας Sassoon.
Διαβάστε την πλήρη ιστορία της οικογένειας Sassoon που μετέφρασε και τεκμηρίωσε με πολύ μεράκι φίλος και συνοδοιπόρος
Τελικά το ίντερνετ και το φβ έχουν τη μαγεία τους...
Διαβάζεις ένα σχόλιο, το ψάχνεις, πέφτεις πάνω σε έναν καταρράκτη πληροφοριών, στα ελληνικά και στα ξένα, αρχίζεις τη διασταύρωση αυτών που βρήκες, οι ώρες περνούν και ξεχνιέσαι, χάνεσαι στην πληροφορία...
άχρηστη ίσως για κάποιους...
Για μένα χρήσιμη, σαν εγκυκλοπαιδική γνώση, για να καταλάβω καλύτερα τί συμβαίνει γύρω μου, τί συνέβαινε από παλιά, για να ερμηνεύσω την εξέλιξη της ανθρώπινης ιστορίας και των κοινωνιών καλύτερα και με άλλο μάτι....
Οικογένεια Sassoon
Η οικογένεια Sassoon, επίσης γνωστή ως "Ρόθτσαϊλντ της Ανατολής» [1], λόγω του υπέρτατου πλούτου τους στο παρελθόν, είναι μια διάσημη οικογένεια των Ιρακινών Εβραϊκής καταγωγής (en.wikipedia.org/wiki/History_of_the_Jews_in_Iraq) και με διεθνή φήμη.
Είχε την βάση της στη Βαγδάτη, στο Ιράκ, πριν μετακομίσει στην Μουμπάι (Βομβάη κατά τη στιγμή της άφιξής τους), στην Ινδία και στη συνέχεια εξαπλώνεται στην Κίνα, την Αγγλία και σε άλλες χώρες.
Λέγεται ότι η οικογένεια καταγόταν από την περίφημη Ibn Shoshans [Its first known representative was Solomon, called "Paṭṭish he-Ḥazaḳ" (="the mighty hammer"). He was nasi in Toledo in the twelfth century (Graetz, "Hist." iii. 384). Joseph ben Solomon ibn Shoshan (called also Yazid ibn Omar ha-Nasi) http://www.jewishencyclopedia.com/articles/8022-ibn-shoshan], μία από τις πλουσιότερες οικογένειες της μεσαιωνικής Al-Andalus (en.wikipedia.org/wiki/Al-Andalus), αν και η προέλευση τους είναι διφορούμενη (βλ παρακάτω). Από τον 18ο αιώνα, οι Sassoons ήταν μια από τις πλουσιότερες οικογένειες του κόσμου, με μία εμπορική αυτοκρατορία που καλύπτει την ήπειρο της Ασίας. [2]
Ετυμολογία και προέλευση
Το όνομα της οικογένειας συνεπάγεται έντονα ένα τοπικό, προέλευσης Μεσοποταμίας (en.wikipedia.org/wiki/Mesopotamia) για την οικογένεια. Το επώνυμο του Sassoon, είναι επίσης κοινό σε πολλές Αρμενικές και Κουρδικές οικογένειες και Φυλές που όλες προέρχονται από την ορεινή περιοχή της Σεζόν (en.wikipedia.org/wiki/Sason) (εξ ου και η οικογένεια και τα ονόματα των φυλών), δυτικά της λίμνης Βαν (en.wikipedia.org/wiki/Lake_Van), στην άνω Μεσοποταμία, στη σύγχρονη Τουρκία. Είναι, ωστόσο, πιθανό ότι κάποιo Ισπανικό αίμα Σεφαραδιτών Εβραίων (en.wikipedia.org/wiki/Sephardi_Jews, el.wikipedia.org/wiki/Σεφαρδίτες) αναμίχθηκε με το αρχικό εβραϊκό Sassoons της Μεσοποταμίας .
Ο Sassoon ben Salih (Sassoon ben Saleh ben David ben Jacob ben Saleh ben David, 1750 - 1830 www.geni.com/people/Sheikh-Sassoon/6000000003987390185) και η οικογένειά του ήταν οι επικεφαλείς Ταμίες στους Πασάδες (en.wikipedia.org/wiki/Pasha) της Βαγδάτης και στο Νότιο Ιράκ. Ο γιος του Δαβίδ (David Sassoon) (1792 - 1864en.wikipedia.org/wiki/David_Sassoon) έφυγε από ένα νέο και εχθρικό Βιλαέτι (Valien.wikipedia.org/wiki/Wāli), πηγαίνοντας πρώτα στο λιμάνι του Περσικού Κόλπου του Μπουσέρ (en.wikipedia.org/wiki/Bushehr) το 1828 και στη συνέχεια στο Μουμπάι (en.wikipedia.org/wiki/Mumbai), στην Ινδία, το 1832, με την μεγάλη οικογένεια του.
Στο Μουμπάι (Βομβάη), έχτισε τη διεθνή επιχείρηση που ονομάζεται David S. Sassoon, με την πολιτική της στελέχωσής της με ανθρώπους που έφερνε από τη Βαγδάτη. Γέμισαν τις λειτουργίες των διαφόρων κλάδων της επιχείρησής του στην Ινδία, τη Βιρμανία (en.wikipedia.org/wiki/Burma), τη Μαλαισία (en.wikipedia.org/wiki/British_Malaya) και την ανατολική Ασία. Η επιχείρησή του επεκτάθηκε στην Κίνα - όπου το Σπίτι των Sassoon (τώρα η βόρεια πτέρυγα του Peace Hotel, en.wikipedia.org/wiki/Peace_Hotel,en.wikipedia.org/wiki/Victor_Sassoon) στο Bund (en.wikipedia.org/wiki/The_Bund) στη Σαγκάη (en.wikipedia.org/wiki/Shanghai) έγινε σημείο ορόσημο - και στη συνέχεια στην Αγγλία. Σε κάθε κλάδο, διατήρησε ένα Ραβίνο. Ο πλούτος και η γενναιοδωρία του ήταν παροιμιώδεις, η φιλανθρωπία του σε όλη την Ασία περιελάμβανε την κατασκευή σχολείων, ορφανοτροφείων, νοσοκομείων και μουσείων. Με το θάνατό του, αφιερώματα σε αυτόν έγιναν από όλη την ήπειρο από μουσουλμάνους, χριστιανούς, Πάρσους, Εβραίους και Ινδουιστές. [2]
Οι γιοί του Sassoon
Οι οκτώ γιοί του Δαυίδ (David) Sasoon, επίσης διακλαδώθηκαν σε πολλές κατευθύνσεις. Η οικογένεια Sassoon συμμετείχε ενεργά στη Ναυτιλία και την Βιομηχανία Παραγωγής Οπίου (en.wikipedia.org/wiki/Opium, el.wikipedia.org/wiki/Όπιο) στην Κίνα και την Ινδία. Ο Ηλίας Elias David Sassoon (1820 - 1880 en.wikipedia.org/wiki/Elias_David_Sassoon), ο γιος του από την πρώτη σύζυγό του, ήταν ο πρώτος από τους γιούς του που πήγε στην Κίνα, το 1844. Αργότερα επέστρεψε στο Μουμπάι (Βομβάη), πριν εγκαταλείψει την επιχείρηση για να ιδρύσει την εταιρεία E. D. Sassoon το 1867, με γραφεία στο Χονγκ Κονγκ και τη Σαγκάη. Ένας άλλος γιος του, ο Αλβέρτος Αμπντουλάχ Δαυίδ (Albert Abdullah David) Sassoon (1818 - 1896 en.wikipedia.org/wiki/Albert_Abdullah_David_Sassoon) ανέλαβε την λειτουργία της επιχείρησης μετά το θάνατο του πατέρα του, και κυρίως κατασκεύασε τις Αποβάθρες (Docks) Sassoon (en.wikipedia.org/wiki/Sassoon_Docks), την πρώτη υγρή αποβάθρα που χτίστηκε στη δυτική Ινδία. Με δύο από τους αδελφούς του, αργότερα έγινε γνωστός στην Αγγλία και ένας από τους διάσημους φίλους με την οικογένεια του Πρίγκιπα της Ουαλίας, αργότερα Βασιλιά Edward VII.
Από αυτούς που εγκαταστάθηκαν στην Αγγλία, ο Sir Edward Albert Sassoon (1856 - 1912 en.wikipedia.org/wiki/Sir_Edward_Sassoon,_2nd_Baronet,_of_Kensington_Gore), ο γιος του Albert Abdullah David Sassoon, παντρεύτηκε την Aline Caroline de Rothschild(en.wikipedia.org/wiki/Aline_Caroline_de_Rothschild), και ήταν μέλος των Συντηρητικών του Κοινοβουλίου από το 1899 μέχρι το θάνατό του. Τη θέση του, στη συνέχεια κληρονόμησε ο γιος του Sir Philip Sassoon (1888 - 1939en.wikipedia.org/wiki/Sir_Philip_Sassoon,_3rd_Baronet) από το 1912 μέχρι το θάνατό του. Ο Sir Philip υπηρέτησε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (en.wikipedia.org/wiki/World_War_I,el.wikipedia.org/wiki/Α΄_Παγκόσμιος_Πόλεμος) ως Στρατιωτικός Γραμματέας του Στρατάρχη Σερ Douglas Haig (en.wikipedia.org/wiki/Douglas_Haig,_1st_Earl_Haig) και, κατά τη διάρκεια του 1920 και του 1930, ως υφυπουργός Αεροπορίας της Βρετανίας.
Ο Άγγλος ποιητής του εικοστού αιώνα, ένας από τους πιο γνωστούς ποιητές του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ζίγκφριντ (Siegfried) Sassoon (1886 - 1967en.wikipedia.org/wiki/Siegfried_Sassoon) ήταν δισέγγονος του Δαβίδ. Ένας άλλος απόγονος του Sassoon Δαβίδ Sassoon (en.wikipedia.org/wiki/Sassoon_David_Sassoon) είναι ο βρετανός τραπεζίτης και Υπουργός της Κυβέρνησης Κάμερον, ο Λόρδος James Sassoon(en.wikipedia.org/wiki/James_Sassoon,_Baron_Sassoon). Στον 19ο αιώνα, μια κόρη της οικογένειας, η Rachel Sassoon Beer (en.wikipedia.org/wiki/Rachel_Beer) αγόρασε μια σειρά από εφημερίδες στην Αγγλία, συμπεριλαμβανομένων των The Sunday Times(1893-1904, en.wikipedia.org/wiki/The_Sunday_Times) και του The Observer(en.wikipedia.org/wiki/The_Observer), την οποία επίσης εξέδιδε.
Ο απόγονος που μετέφερε την προγονική παράδοση εκπροσωπείτο από το ΡαβίνοΣολομώντα Δαυίδ (Solomon David) Sassoon (1915 - 1985en.wikipedia.org/wiki/Solomon_David_Sassoon, http://www.geni.com/people/Rabbi-Solomon-Sassoon/6000000002764833643), ο οποίος μετακόμισε από το Letchworth (en.wikipedia.org/wiki/Letchworth) στο Λονδίνο (en.wikipedia.org/wiki/London,el.wikipedia.org/wiki/Λονδίνο) και στη συνέχεια στην Ιερουσαλήμ (en.wikipedia.org/wiki/Jerusalem, el.wikipedia.org/wiki/Ιερουσαλήμ) το 1970. Ήταν γιος τουΔαβίδ (David) Sassoon (http://www.geni.com/people/David-Sassoon/6000000002764833637) που ήταν συλλέκτης εβραϊκών βιβλίων και χειρογράφων και που τα καταχώρησε στις Ohel Ντέιβιντ (http://www.oheldavid.com/), σε δύο τόμους. Αυτός ο Δαβίδ ήταν ο γιος της Flora Abraham (http://www.geni.com/people/Flora-Sassoon/6000000008781628552), η οποία είχε μετακομίσει από την Ινδία στην Αγγλία το 1901 και καθιέρωσε ένα διάσημο κομμωτήριο στο σπίτι της στο Λονδίνο. Ο Σολομώντας (Solomon) Sassoon είχε δύο γιους, τον Isaac S.D. Sassoon(http://en.wikipedia.org/wiki/Isaac_S.D._Sassoon, http://www.geni.com/people/Isaac-Sassoon/6000000003987390817) και David Solomon Sassoon, οι οποίοι είναι και οι δύο Ραβίνοι.
Εμπόριο Οπίου
Ο David Sassoon, ταμίας του Πασά της Βαγδάτης, τον δέκατο ένατο αιώνα, άρχισε και εδραίωσε τη δεσπόζουσα θέση της οικογένειας στο Κινέζο-Ινδικό εμπόριο οπίου. Δείτε Πολέμους του Οπίου (en.wikipedia.org/wiki/First_Opium_War). Οι επιχειρήσεις της οικογένειας στην Κίνα και το Χονγκ Κονγκ ιδιαίτερα, χτίστηκαν για να επωφεληθούν από το εμπόριο. [1]
ΠΗΓΗ
(Μετάφραση : Παπανικολάου Σωτήριος)
---------------------------------------------------
Όπιο
Ιστορία
Στην Κίνα, η ψυχαγωγική χρήση του ξεκίνησε τον 15ο αιώνα, [παραπομπή που απαιτείται], αλλά περιορίστηκε από τη σπανιότητα και το κόστος του. Το Εμπόριο Οπίου έγινε πιο τακτικό από τον 17ο αιώνα, όταν αναμίχθηκε με τον καπνό για κάπνισμα, και ο εθισμός αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά. [Παραπομπή που απαιτείται]. Η απαγόρευση οπίου στην Κίνα ξεκίνησε το 1729, αλλά ακολούθησε σχεδόν δύο αιώνες αυξανόμενη χρήση οπίου.
Η Κίνα είχε θετικό εμπορικό ισοζύγιο με τους Βρετανούς, το οποίο οδήγησε σε μείωση των βρετανικών αποθεμάτων ασημιού. Ως εκ τούτου, οι Βρετανοί προσπάθησαν να ενθαρρύνουν την Κινέζικη χρήση του Οπίου, για να βελτιώσουν το εμπορικό τους ισοζύγιο και το μετέφεραν από τις Ινδικές Επαρχίες υπό Βρετανικό έλεγχο. Στην Ινδία, η καλλιέργειά του, καθώς και η κατασκευή και η κίνηση προς την Κίνα, υπόκειντο στην Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών (EIC East India Companyhttps://en.wikipedia.org/wiki/East_India_Company, https://el.wikipedia.org/wiki/Αγγλική_Εταιρεία_Ανατολικών_Ινδιών), ως ένα αυστηρό μονοπώλιο της Βρετανικής κυβέρνησης. [6]
Υπήρχε ένα εκτεταμένο και περίπλοκο σύστημα των εκπροσώπων της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών (EIC) που εμπλέκοντο στην εποπτεία και τη διαχείριση της παραγωγής οπίου και της διανομής στην Ινδία. Μια μαζική καταστροφή(https://en.wikipedia.org/wiki/Destruction_of_opium_at_Humen) του οπίου με απεσταλμένους του Κινέζου Αυτοκράτορα Daoguang(https://en.wikipedia.org/wiki/Daoguang_Emperor) σε μια προσπάθεια να σταματήσουν οι εισαγωγές οπίου, οδήγησε στον Πρώτο Πόλεμο του Οπίου (1839-1842https://en.wikipedia.org/wiki/First_Opium_War), στον οποίο η Βρετανία νίκησε την Κίνα. Μετά το 1860, η χρήση του οπίου συνέχισε να αυξάνεται με εκτεταμένη εγχώρια παραγωγή στην Κίνα. Μέχρι το 1905, εκτιμάται ότι περίπου το 25% του ανδρικού πληθυσμού ήταν τακτικοί καταναλωτές του ναρκωτικού (οπίου). Η ψυχαγωγική χρήση του οπίου σε άλλα μέρη του κόσμου παρέμενε σπάνια στα τέλη του 19ου αιώνα, όπως φαίνεται από αμφίθυμες εκθέσεις της χρήσης του οπίου. [7]
Η παγκόσμια ρύθμιση του οπίου άρχισε [παραπομπή που απαιτείται] με το στιγματισμό των μεταναστών από την Κίνα και των τεκέδων (https://en.wikipedia.org/wiki/Opium_den) στο Σαν Φρανσίσκο, στην Καλιφόρνια, που οδηγεί γρήγορα από τα διατάγματα της πόλης στη δεκαετία του 1870 στο σχηματισμό της Διεθνούς Επιτροπής Οπίου (https://en.wikipedia.org/wiki/International_Opium_Commission) το 1909. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η εικόνα του οπίου στη λογοτεχνία έγινε άθλια και βίαια [παραπομπή που απαιτείται], το Βρετανικό Εμπόριο Οπίου είχε σε μεγάλο βαθμό αντικατασταθεί από την εγχώρια κινεζική παραγωγή, η καθαρή μορφίνη (https://en.wikipedia.org/wiki/Morphine,https://el.wikipedia.org/wiki/Μορφίνη) και η ηρωίνη έγινε ευρέως διαθέσιμη για ένεση, και πατενταρισμένα φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα (https://en.wikipedia.org/wiki/Patent_medicines, https://el.wikipedia.org/wiki/Γιατροσόφι) που περιέχουν οπιούχα (https://en.wikipedia.org/wiki/Opiate, https://el.wikipedia.org/wiki/Οπιούχα) έφθασαν στο υψηλότερο σημείο της δημοτικότητας. Το Όπιο απαγορεύτηκε (https://en.wikipedia.org/wiki/Drug_prohibition) σε πολλές χώρες κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, που οδήγησε στο σύγχρονο μοτίβο της παραγωγής οπίου ως πρόδρομο (βάση ??) για τα παράνομα ψυχαγωγικά ναρκωτικά (https://en.wikipedia.org/wiki/Recreational_drug_use) ή τα αυστηρά ελεγχόμενα νόμιμα συνταγογραφούμενα φάρμακα. Η παράνομη παραγωγή οπίου, κυριαρχείται πλέον από το Αφγανιστάν (https://en.wikipedia.org/wiki/Opium_production_in_Afghanistan),αποδεκατίστηκε το 2000, όταν η παραγωγή είχε απαγορευτεί από τους Ταλιμπάν(https://en.wikipedia.org/wiki/Taliban, https://el.wikipedia.org/wiki/Ταλιμπάν), αλλά έχει αυξηθεί σταθερά από την πτώση των Ταλιμπάν το 2001 και κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Αφγανιστάν ( https://en.wikipedia.org/wiki/War_in_Afghanistan_(2001–present) ). [8] [9] Η παγκόσμια παραγωγή το 2006 ήταν 6.610 μετρικούς τόνους [10] - περίπου το ένα πέμπτο του επιπέδου παραγωγής το 1906.
ΠΗΓΗ
(Μετάφραση : Παπανικολάου Σωτήριος)
---------------------------------------------------
Η χρήση του ακατέργαστου οπίου συνεχίστηκε έως τον 19ο αιώνα οπότε τη θέση του πήρε η μορφίνη και τα παράγωγα της που μπορούσαν πλέον να χορηγηθούν σε ακριβή δόση. Την ίδια περίοδο (1840-1842) ξεσπά ο πόλεμος του οπίου μεταξύ Κίνας και Αγγλίας. Ο Αυτοκράτορας της Κίνας, ανήσυχος από την αυξανόμενη κατανάλωση οπίου, την οποία υποβοηθούσε το προστατευόμενο λαθρεμπόριο των Άγγλων, απαγόρευσε την εισαγωγή οπίου. Με την απόφαση αυτή 20.000 κιβώτια οπίου ρίχθηκαν στη θάλασσα, ενώ οι Άγγλοι απάντησαν με κήρυξη πολέμου. Μετά την κατάληψη της Σαγκάης οι Άγγλοι πέτυχαν τη συνθήκη του Νανκίν σύμφωνα με την οποία άνοιξαν πολλά λιμάνια για το ευρωπαϊκό εμπόριο, κι έτσι άνοιξαν οι πύλες της Κίνας στους δυτικούς. Εκτός όμως από τον πόλεμο αυτό έγινε και δεύτερος πόλεμος του οπίου στα 1856-1860 μεταξύ Αγγλογάλλων και Κίνας.
ΠΗΓΗ
---------------------------------------------------
Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών
5.3 Εμπόριο Οπίου
Κύρια Άρθρα: Πρώτος Πόλεμος Οπίου (https://en.wikipedia.org/wiki/First_Opium_War) και Δεύτερος Πόλεμος Οπίου (https://en.wikipedia.org/wiki/Second_Opium_War)
Τον 18ο αιώνα, η Βρετανία είχε ένα τεράστιο εμπορικό έλλειμμα με την Δυναστεία Qing (https://en.wikipedia.org/wiki/Qing_dynasty, https://el.wikipedia.org/wiki/Δυναστεία_Τσινγκ) στην Κίνα και έτσι το 1773, η Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών δημιούργησε ένα Βρετανικό μονοπώλιο στην αγορά οπίου στη Βεγγάλη, απαγορεύοντας τη χορήγηση αδειών στους αγρότες οπίου και την απαγόρευση ιδιωτικής καλλιέργειάς του. Το μονοπωλιακό σύστημα που ιδρύθηκε το 1799, συνέχισε με ελάχιστες αλλαγές μέχρι το 1947. [30] Καθώς το εμπόριο οπίου (https://en.wikipedia.org/wiki/Opium_trade) ήταν παράνομο στην Κίνα, τα πλοία της Εταιρείας δεν μπορούσαν να μεταφέρουν το όπιο στην Κίνα. Έτσι, το όπιο που παραγόταν στη Βεγγάλη, πωλείτο στην Καλκούτα με την προϋπόθεση ότι θα πρέπει να αποστέλλεται στην Κίνα. [31]
Παρά την κινεζική απαγόρευση των εισαγωγών οπίου, επιβεβαιώθηκε το 1799 από τον Αυτοκράτορα Jiaqing (https://en.wikipedia.org/wiki/Jiaqing_Emperor), ότι το ναρκωτικό εισαγόταν λαθραία στην Κίνα από την Βεγγάλη, από τους διακινητές και αντιπροσώπους της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών όπως Jardine - Matheson & Co[https://en.wikipedia.org/wiki/Jardine_Matheson,https://en.wikipedia.org/wiki/William_Jardine_(merchant),https://en.wikipedia.org/wiki/James_Matheson] και Dent & Co.(https://en.wikipedia.org/wiki/Dent_%26_Co.) σε ποσότητες κατά μέσο όρο 900 τόνους ετησίως. Τα έσοδα από τους λαθρεμπόρους του οπίου, που ξεφόρτωναν τα φορτία τους στο νησί Lintin (https://en.wikipedia.org/wiki/Nei_Lingding_Island), καταβάλλονταν στο εργοστάσιο της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών στο Canton(https://en.wikipedia.org/wiki/Guangzhou, https://el.wikipedia.org/wiki/Κουανγκτσόου) και από το 1825, τα περισσότερα από τα χρήματα που απαιτούντο για να αγοράσει το τσάι στην Κίνα, αυξήθηκαν από το παράνομο εμπόριο οπίου.
Η Εταιρεία ίδρύσε μια ομάδα οικισμών διαπραγμάτευσης, με επίκεντρο τα Στενά της Μαλάκα, που ονομάζονταν Οικισμοί των Στενών (https://en.wikipedia.org/wiki/Straits_Settlements), το 1826, για να προστατεύσει τον εμπορικό δρόμο της προς την Κίνα και την καταπολέμηση της τοπικής πειρατείας. Οι οικισμοί χρησιμοποιούντο επίσης για ποινικό εγκλεισμό Ινδών, πολιτών και στρατιωτικών αιχμαλώτων.
Το 1838 με το ποσό του λαθραίου οπίου που εισαγόταν στην Κίνα να πλησιάζει 1.400 τόνους το χρόνο, οι Κινέζοι επέβαλλαν την ποινή του θανάτου για το λαθρεμπόριο οπίου και έστειλαν ειδικό Αυτοκρατορικό Επίτροπο, τον Lin Zexu (https://en.wikipedia.org/wiki/Lin_Zexu,https://en.wikipedia.org/wiki/Lin_Zexu#Campaign_to_suppress_opium), για τον περιορισμό του λαθρεμπορίου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τον Πρώτο Πόλεμο του Οπίου (https://en.wikipedia.org/wiki/First_Opium_War) (1839-1842). Μετά τον πόλεμο, το νησί του Χονγκ Κονγκ (https://en.wikipedia.org/wiki/Hong_Kong, https://el.wikipedia.org/wiki/Χονγκ_Κονγκ), παραχωρήθηκε στη Βρετανία σύμφωνα με τη Συνθήκη του Νανκίνγκ(https://en.wikipedia.org/wiki/Treaty_of_Nanking) και η κινεζική αγορά άνοιξε για τους εμπόρους οπίου της Βρετανίας και άλλων χωρών. [30] Η Jardines(https://en.wikipedia.org/wiki/Jardine_Matheson) και η Apcar and Company(https://en.wikipedia.org/wiki/Apcar_and_Company,https://en.wikipedia.org/wiki/Apcar_family) κυριάρχησαν στο εμπόριο οπίου, παρόλο που η P & O(https://en.wikipedia.org/wiki/Peninsular_and_Oriental_Steam_Navigation_Company)προσπάθησε επίσης να πάρει ένα μέρος του εμπορίου στο όπιο. [32] Ένας Δεύτερος Πόλεμος του Οπίου (https://en.wikipedia.org/wiki/Second_Opium_War) έγινε με τη Βρετανία και τη Γαλλία κατά της Κίνας, διήρκεσε από το 1856 έως το 1860 και οδήγησε στηΣυνθήκη της Tientsin (https://en.wikipedia.org/wiki/Treaty_of_Tientsin) που νομιμοποίησε την εισαγωγή του οπίου. Η νομιμοποίηση διέγείρε την εγχώρια κινεζική παραγωγή οπίου και αύξησε την εισαγωγή του οπίου από την Τουρκία και την Περσία. Ο αυξημένος ανταγωνισμός για την κινεζική αγορά οδήγησε την Ινδία στη μείωση της παραγωγής οπίου και τη διαφοροποίηση των εξαγωγών της. [30]
ΠΗΓΗ
East India Company
5.3 Opium Trade
(Μετάφραση : Παπανικολάου Σωτήριος)
---------------------------------------------------
Σας θυμίζουν κάτι οι Σημαίες της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών ;;
Flags
---------------------------------------------------
Flora Sassoon
Flora Gubbay was born in 1859 in Bombay, India. Her father was Ezekiel Gubbay (1824–1896 http://www.geni.com/people/Ezekiel-Gubbay/324914479450006428), a trader and businessman who had come to India from Baghdad, Iraq, and her mother, Aziza Sassoon (1839–1897 http://www.geni.com/people/Aziza-Sassoon/6000000002993263155,
Her maternal grandfather was Albert Abdullah David Sassoon (1818–1896https://en.wikipedia.org/wiki/Albert_Abdullah_David_Sassoon). As a result, her maternal great-grandfather was David Sassoon (1792–1864), a leading trader of cotton and opium who served as the treasurer of Baghdad between 1817 and 1829, and her maternal great-grandmother was his first wife, Hannah Joseph (1792-1826).
An Orthodox Judaism, she was a strong supporter of the Balfour Declaration and a staunch zionist.
Balfour Declaration
The Balfour Declaration (dated 2 November 1917) was a letter from the United Kingdom's Foreign Secretary Arthur James Balfour to Walter Rothschild, 2nd Baron Rothschild, a leader of the British Jewish community, for transmission to the Zionist Federation of Great Britain and Ireland.
His Majesty's government view with favour the establishment in Palestine of a national home for the Jewish people, and will use their best endeavours to facilitate the achievement of this object, it being clearly understood that nothing shall be done which may prejudice the civil and religious rights of existing non-Jewish communities in Palestine, or the rights and political status enjoyed by Jews in any other country.[1][2]
The text of the letter was published in the press one week later, on 9 November 1917.[3] The "Balfour Declaration" was later incorporated into both the Sèvres peace treaty with the Ottoman Empire, and the Mandate for Palestine. The original document is kept at the British Library.
Behind the Balfour Declaration
Britain's Great War Pledge To Lord Rothschild
Arthur Koestler wrote that in the letter "one nation solemnly promised to a second nation the country of a third." More than that, the country was still part of the Empire of a fourth, namely Turkey.
ΟΛΑ ΤΑ ΛΙΝΚΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΑ, ΟΠΩΣ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΣΕΙΡΑ
History of the Jews in Iraq
IBN SHOSHAN
Al-Andalus
Mesopotamia
Sason
Lake Van
Sephardi Jews
Sassoon ben Salih
Pasha
David Sassoon
Wāli
Bushehr
Mumbai
Burma
British Malaya
Peace Hotel
Victor Sassoon
The Bund
Shanghai
Opium
Elias David Sassoon
Albert Abdullah David Sassoon
Sassoon Docks
Sir Edward Sassoon, 2nd Baronet, of Kensington Gore
Aline Caroline de Rothschild
Sir Philip Sassoon, 3rd Baronet
World War I
Douglas Haig, 1st Earl Haig
Siegfried Sassoon
Sassoon David Sassoon
James Sassoon, Baron Sassoon
Rachel Beer
The Sunday Times
The Observer
Solomon David Sassoon
Letchworth
London
Jerusalem
David Suleiman Sassoon
Ohel David Eastern Synagogue
Flora Sassoon
Isaac S.D. Sassoon
First Opium War
Sassoon family
East India Company
Destruction of opium at Humen
Daoguang Emperor
First Opium War
Opium den
International Opium Commission
Morphine
Patent medicine
Opiate
Prohibition of drugs
Recreational drug use
Opium production in Afghanistan
Taliban
War in Afghanistan (2001–present)
Opium
First Opium War
Second Opium War
Qing dynasty
Opium Trade
Jiaqing Emperor
Jardine Matheson
William Jardine (merchant)
James Matheson
Dent & Co.
Nei Lingding Island
Guangzhou
Straits Settlements
Lin Zexu
First Opium War
Hong Kong
Treaty of Nanking
Jardine Matheson
Apcar and Company
Apcar family
Peninsular and Oriental Steam Navigation Company
Second Opium War
Treaty of Tientsin
East India Company
5.3 Opium Trade
Σας θυμίζουν κάτι οι Σημαίες της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών ;;
Flags
Flora Sassoon
Ezekiel Gubbay
Aziza Sassoon
Balfour Declaration
Behind the Balfour Declaration
Britain's Great War Pledge To Lord Rothschild
-----------------------------------------------------
ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ
History of the Jews in Iraq
SASSOON
http://www.timberg.us/publication/Who are the Sassoons.docx
+
+
en.wikipedia.org/wiki/David_Sassoon --> en.wikipedia.org/wiki/Elias_David_Sassoon,en.wikipedia.org/wiki/Albert_Abdullah_David_Sassoon,en.wikipedia.org/wiki/Sassoon_David_Sassoon
+
First Opium War
Second Opium War
Daoguang Emperor
2.2 Opium
Jews and the Opium Wars
China and opium war edited final 6 min
Sir Edward Sassoon, 2nd Baronet, of Kensington Gore(en.wikipedia.org/wiki/Sir_Edward_Sassoon,_2nd_Baronet,_of_Kensington_Gore) + Aline Caroline de Rothschild (en.wikipedia.org/wiki/Aline_Caroline_de_Rothschild)
Πηγή: Sotiris Papanikolaou
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο του άρθρου
Δημοσίευση σχολίου