Οι ΗΠΑ έπιασαν την Ευρώπη από το λαιμό. Τι θα κάνει η Ρωσία;

Ο Διδάκτωρ των ιστορικών επιστημών Leonid Ivashov

Τα τελευταία χρόνια, η γεωπολιτική κατάσταση και η στρατιωτική-στρατηγική ισορροπία δυνάμεων στον κόσμο έχουν μια ανησυχία που αυξάνεται. Όλο και περισσότερο ακούγεται η σύγκριση της κατάστασης με το 1939. Στον αέρα μπορεί να μυρίζει ο παγκόσμιος πόλεμος [1].

Στη δεκαετία του '90, πολλοί εκπρόσωποι των Ρωσικών κυρίαρχων κύκλων είχαν την εντύπωση ότι η αντιπαράθεση με τη Δύση, επιτέλους τελείωσε. Ελάτε να μιλήσουμε για την ένταξη της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ [2], «το τέλος της ιστορίας» και ούτω καθεξής. Ωστόσο, ήταν έτσι μέχρι που οι διατλαντικές ελίτ δυνάμεις θεωρούσαν ότι οι καταστροφικές διεργασίες που δημιουργήθηκαν από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, έπρεπε να είναι μη αναστρέψιμες για τη Ρωσία. Μην ξεχνάτε ότι η πολιτική της καταστροφής της Ρωσίας εξακολουθεί να συνεχίζεται, αλλά με πέπλο,σε γλυκιά φωνή φιλίας και συνεργασίας. Στο Μόναχο η ομιλία του Βλαντιμίρ Πούτιν ήταν το πρώτο μήνυμα προς τη Δύση το 2007, να αφήσει την ψευδαίσθηση μιας αδύναμης Ρωσίας, η οποία είναι η ίδια που ολοκλήρωσε την μηχανική αδράνεια το 1991. Η σύγκρουση στη Νότια Οσετία ένα χρόνο αργότερα ήταν ένα πραγματικό σοκ, μετά την οποία δυτικές δυνάμεις ανέλαβαν στρατιωτική αντιπαράθεση [3] «με σοβαρό τρόπο».
Σήμερα βλέπουμε πώς έχει διαταραχθεί η ισοτιμία των δυνάμεων στην Ευρώπη σε σχέση με την ανάπτυξη της πυραυλικής άμυνας στη Ρουμανία και την Πολωνία σε λίγα χρόνια η Ρωσία δεν θα είναι σε θέση να επιβάλλει αντίποινα σε πυρηνικό πλήγμα. Τι θα πρέπει να είναι μια ασύμμετρη αντίδραση της Ρωσίας στις νέες απειλές και προκλήσεις του σύγχρονου κόσμου;
Ο πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου της γεωπολιτικής ανάλυσης, Διδάκτωρ των ιστορικών επιστημών, πρώην αντιστράτηγος και πρόεδρος της «Ένωσης του Ρωσικού Λαού» Λεονίντ Ivashov είπε σχετικά με αυτό το στην Pravda..
«Πρέπει να γίνει κατανοητή η κατάσταση στην Ευρώπη. Η Ευρώπη σήμερα, από στρατιωτική άποψη αποικίστηκε από τους Αμερικανούς. Οι Αμερικανοί προώθησαν τα φιλο Αμερικανικά καθεστώτα στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης και έχουν πλήρως υποταγμένη την Ανατολική Ευρώπη. Και εδώ υπάρχει ένα προγεφύρωμα στην Ανατολική Ευρώπη που πιέζει τη Γερμανία, τη Γαλλία, και σε μικρότερο βαθμό, τη Μεγάλη Βρετανία.
Από την άλλη πλευρά,έναντι των εργασιών της Ευρώπης οι Τούρκοι, σε συμφωνία με τους Αμερικανούς ξεκίνησαν αυτή τη διαδικασία με τους μετανάστες μουσουλμανικής καταγωγής. Και έτσι σήμερα η Ευρώπη είναι το θύμα της Αμερικανικής πολιτικής των πολυεθνικών εταιριών, των Ρότσιλντ και Ροκφέλερ.
Εδώ είναι αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ευρώπη. Η Ευρώπη χρειάζεται τον μπαμπούλα της απειλής. Και αυτόν τον ρόλο τον έχουν δώσει στην Ρωσία. Βρίσκονται εδώ λοιπόν τόσο ξεδιάντροπα, χωρίς να δίνουν την παραμικρή προσοχή στην ισορροπία των δυνάμεων.
Πώς θα μπορούσε να απειλήσει αυτή η χώρα το ΝΑΤΟ, η οποία έχει αρκετές φορές μικρότερη στρατιωτική ικανότητα; Ειδικά στη δυτική στρατηγική κατεύθυνση. Και έχουμε τρεις ή τέσσερις φορές μικρότερο το μέγεθος των ενόπλων δυνάμεων, καθώς και σχετικά τη σύνθεση του στρατιωτικού εξοπλισμού. Ως εκ τούτου, μπορούμε μόνο με κάποιο τρόπο να αμυνθούμε, να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας, αλλά επιθετικές και οι ομάδες καταστροφής είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Και όλα τα υπόλοιπα- είναι απλά ψευδή στοιχεία και προπαγάνδα.
Είναι αβάσιμες προσπάθειες ότι θα δημιουργήσουμε κάτι σαν την εικόνα του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Δεν έχουμε τέτοιες χώρες στην Ανατολική Ευρώπη, που να είναι έτοιμες να προχωρήσουν σε στενή στρατιωτική-τεχνική και στρατιωτική συνεργασία. Οι Αμερικανοί τις βαστάνε όλες από το λαιμό. Αλλά συμμάχους όπως η Πολωνία, τα κράτη της Βαλτικής και τη Ρουμανία, εμείς απλά δεν τους χρειαζόμαστε. Είναι καλύτερα να είναι εχθροί μαζί μας.
Τι πρέπει να κάνουμε σε αυτόν τον τομέα; Κατά πρώτον είναι να ενισχύσουμε τη στρατιωτική μας ισχύ, να την φέρουμε στο απαιτούμενο επίπεδο της άμυνας.
Το δεύτερο είναι πιο δύσκολο να είμαστε φίλοι με τη Λευκορωσία και, φυσικά, να δημιουργήσουμε ένα κοινό χώρο άμυνας με τους Λευκορώσους. Επιπλέον, πρέπει να υπάρξει πολιτική και διπλωματική εργασία. Στους Ευρωπαίους πρέπει να μιλήσουμε για το τι τους περιμένει.
Εμείς να μην περιμένουμε τίποτα από αυτούς, εμείς θα τους απελευθερώσουμε και να μην περιμένουμε καμιά στρατιωτική υποστήριξη, ούτε από τους μετανάστες, ούτε από κανένα κράτος ούτε από τους Τούρκους. Φυσικά πρέπει να συνεργαστούμε ενεργά με τους Σέρβους και να συνεχίσουμε να επιζητούμε συνεργασία με τους Βούλγαρους αλλά με αυτούς δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια.
Στο σύνολο της Βαλκανικής χερσονήσου θα πρέπει να εργαστούμε ενεργά με πολιτικο- διπλωματικά και οικονομικά μέσα.
Τρίτο - θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι πίσω από όλη αυτή τη διαδικασία, πίσω από την Αντι-Ρωσική υστερία και πίσω από τη διαδικασία της συσσώρευσης εξουσίας του ΝΑΤΟ, υπάρχουν οι Αμερικανοί. Ως εκ τούτου, πρέπει να δημιουργήσουμε τη στρατιωτική ομάδα που είναι ικανή να επεμβαίνει σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ και στα κράτη που θα αναπτύξουν ενεργά το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας για να εξουδετερώσουν τους διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους μας. Συνεπώς, είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί η ομάδα των όπλων υψηλής ακρίβειας. Τα βλήματα cruise θα πρέπει να βρίσκονται σε μια ζώνη μακριά από το έδαφος των ΗΠΑ. Η Αμερικανική αντιπυραυλική άμυνα μπορεί να εξουδετερωθεί και έτσι. Πραγματική απειλή των ΗΠΑ – που είναι η αιτία όλων αυτών των διαδικασιών είναι απαραίτητη. Όταν οι Αμερικανοί αισθάνονται απειλή, όπως το 1962, τότε θα προτείνουν να καθίσουν σε ένα τραπέζι των διαπραγματεύσεων και θα αρχίσουν να συμφωνούν ".
'Η Επιθετικότητα του ΝΑΤΟ μπορεί να σταματήσει μόνο ένα νέο Σύμφωνο της Βαρσοβίας'