Για να μάθει ο
Ελληνικός Λαός
 |
| Ο Γάλλος κομμουνιστής Σαδούλ, ο οποίος αμέσως μόλις επέστρεψε από τη Μόσχα στο Παρίσι συνελήφθηκε και φυλακίστηκε. (Ο Σαδούλ στο μέσο της εικόνας). |
Πως Εξαφανίζουν τους Ανεπιθύμητους
Συνεργάτες τους – Η Μυστηριώδης κατ’ Επιταγή Ασθένεια του Λένιν – Και ο Τρότσκυ
Εξιλαστήριο Θύμα στην Ογκούμενη Αγανάκτηση – Χιλιάδες Εργάτες και Αξιωματικοί
Πεθαίνουν από την Πείνα και το Ψύχος Εξόριστοι στην Σιβηρία
Επιμέλεια: Βασίλειος Ι. Κετσεκιουλάφης
Πολιτικός Επιστήμων - Διεθνολόγος
ΙΔ’
Είναι ακόμα άγνωστα τα βαθύτερα
αίτια της περίφημης «ασθένειας» του Λένιν, η οποία όχι μόνο τον απομάκρυνε
από την αρχή αλλά και τον οδήγησε στον τάφο. Τα ίδια αίτια προκάλεσαν
μετά από δύο περίπου χρόνια πρώτον την «ασθένεια» και κατόπιν την απομάκρυνση
του Τρότσκυ από την αρχή. Είναι δε πιθανότατο να ακούσουμε προσεχώς ότι η
κατάσταση της υγείας του πρώην Επιτρόπου των στρατιωτικών και ναυτικών επιδεινώθηκε
και ότι ο Τρότσκυ πνέει τα λοίσθια.
Εκείνοι που εμπνέουν από τα
παρασκήνια τους Εβραίους δικτάτορες της Μόσχας είναι τόσο δαιμόνιοι στην
σκηνοθεσία, ώστε σπανιότατα κατορθώνει κανείς να διακρίνει τα νήματα για τους οποίους
κινούνται τα επί της σκηνής εμφανιζόμενα νευρόσπαστά τους.
Ο γράφων, ζώντας επί μακρά έτη
στη Ρωσία και παρακολουθώντας την όλη δράση των μπολσεβίκων, θα προσπαθήσει με
βάσει σειρά γεγονότων να χύσει λίγο φως στο σκοτεινό μυστήριο της κατ’ επιταγή
ασθένειας και της μετέπειτα απομάκρυνσης των δύο κυρίων ιδρυτών του ρωσικού
μπολσεβικισμού.
Ο Τρότσκυ κατηγορείται σήμερα, όπως
κατηγορήθηκε ακριβώς και ο Λένιν ότι άρχισε να αποκλίνει προς την δεξιά, ότι
δηλαδή άρχισε να θυσιάζει τις κομμουνιστικές αρχές και να κλίνει προς τις αστικές,
καθιστάμενος έτσι εμπόδιο για την… ευημερία της «Ένωσης των Σοσιαλιστικών
Σοβιετικών Δημοκρατιών». Θα μπορούσε κανείς να παραδεχτεί προς στιγμή την
κατηγορία αυτή σαν βάσιμη. Αλλά τότε γιατί το Μπολσεβικικό Κράτος ευθύς μετά
την αποχώρηση του Λένιν εφάρμοσε διάφορα μέτρα, που μαρτυρούν ότι αποδεχόταν τις
αντιλήψεις, τις οποίες κατέκρινε; Ο Τρότσκυ απολογούμενος προ μηνός στο
Κεντρικό Κομιτάτο των Σοβιέτ έγραφε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Επειδή ο πρόλογος του βιβλίου
μου ‘Μαθήματα από την Επανάσταση του Οκτωβρίου’ έδωσε την τυπική αφορμή για την
τελευταία συζήτηση, θεωρώ απαραίτητο να αποκρούσω την κατηγορία, ότι δήθεν έγραψα
το βιβλίο μου εν αγνοία του Κεντρικού Κομιτάτου. Το βιβλίο μου τυπώθηκε κατά
τον ίδιο ακριβώς τρόπο, όπως όλα τα βιβλία των λοιπών μελών του Κεντρικού
Κομιτάτου και του Κόμματος. Τα διάφορα κεφάλαια αυτού δημοσιεύτηκαν στην ‘Πράβδα’
επίσημο όργανο του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος, της οποίας η σύνταξη όχι
μόνο δεν έκανε καμία υποσημείωση αλλά και ουδέποτε μου υπέδειξε ότι δεν
συμφωνεί προς οποιοδήποτε σημείο αυτών».
Οι φράσεις αυτές του Τρότσκυ
αποδεικνύουν ότι στη πραγματικότητα ουδέποτε υπήρξε διαφωνία αρχών μεταξύ αυτού,
Εβραίου στην Εθνικότητα (Μπρόνσταϊν) και του κατ’ επίφαση αντιπάλου του
Ζηνόβιεφ επίσης Εβραίου (καλούμενου πραγματικά Άπφελμπάουμ). Ακριβώς όπως δεν
υπήρξε καμία διαφωνία μεταξύ του Λένιν και του Τρότσκυ όταν ο πρώτος
αναγκάστηκε να αποσυρθεί από την αρχή υπό τις ίδιες συνθήκες, όπως και ο
Τρότσκυ.
Αλλού λοιπόν και όχι στην
διαφωνία αρχών πρέπει να αναζητηθούν τα πραγματικά αίτια, τα οποία ώθησαν το
Κεντρικό Κομιτάτο της Μόσχας να επιβάλει στον Τρότσκυ να «ασθενήσει» και να
εγκατασταθεί στην Κριμαία.
Τα κατώτερα αναπτυσσόμενα
γεγονότα επιτρέπουν, νομίζω, να βεβαιώσει κανείς ότι τόσο η απομάκρυνση του
Λένιν όσο και του Τρότσκυ οφείλονται στην διαταγή των εμπνευστών του
Διεθνούς Κομμουνισμού, οι οποίοι ανυπέρβλητοι ψυχολόγοι, αισθάνονται: 1) την
ανάγκη να προσφέρουν εξιλαστήρια θύματα στην ογκούμενη αγανάκτηση, όχι
πλέον των Ρώσων αστών, αλλά αυτών των κομμουνιστών, όσοι από ασφάλεια
ακολούθησαν το σατανικό τους πρόγραμμα. 2) Την ανάγκη της εκκαθάρισης και της
ανανέωσης του Κομμουνιστικού Κόμματος για την αποβολή ή και την εξόντωση
των κομμουνιστών εκείνων, όσοι εκδηλώνουν δυσφορία για την κατάσταση.
Ορίστε τα γεγονότα, από τα
οποία στηρίζω τις πληροφορίες μου αυτές.
Την 15 Οκτωβρίου 1923 –
βρισκόμουν στη Μόσχα – υποβλήθηκε έγγραφη διαμαρτυρία προς την ανώτατη
Εκτελεστική Επιτροπή, του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος υπογεγραμμένη από 45
μέλη αυτής ως και του γραμματέα Σαπρόνωφ, γιατί δήθεν το Κεντρικό Κομιτάτο δεν
εφαρμόζει πιστά τις αποφάσεις των τελευταίων Πανσοβιετικών Συνεδρίων. Παρήλθε ο
Οκτώβριος και ο Νοέμβριος και τίποτα δε ειπώθηκε ή ακούστηκε σχετικά με την
διαμαρτυρία αυτή. Άξαφνα κατά τις πρώτες ημέρες του Δεκεμβρίου άρχισαν ζωηρές
συζητήσεις στα διάφορα κομμουνιστικά κέντρα της Μόσχας, όπως στο Σακολκικέφ,
στο Κράσνο – Πρεσνένσκι κ.λπ. και στις οποίες άρχισαν να λαμβάνουν μέρος όλοι
οι κορυφαίοι του κομμουνιστικού κόμματος. Εκτοξεύονταν οι φοβερότερες
κατηγορίες, οι τρομερότερες απειλές των μεν προς τους δε. Όσοι δεν γνώριζαν ότι
επρόκειτο περί σκηνοθεσίας νόμισαν προς στιγμή ότι πράγματι θα επέλθει σφοδρή
σύρραξη μεταξύ των διαφωνούντων κομμουνιστών. Μετά τις ημέρες εκείνες η
ατμόσφαιρα της Μόσχας καλύφτηκε από πυκνότερα σύννεφα. Δημοσιεύτηκε απόφαση της
Ανώτατης Εκτελεστικής Επιτροπής οι οποία κεραυνοβολούσε τους διαμαρτυρηθέντες. Την
απόφαση αυτή υπέγραφε και ο Τρότσκυ.
Την επόμενη, της έκδοσης της απόφασης,
ο κόσμος έμενε κατάπληκτος μαθαίνοντας ότι ο Τρότσκυ απέστειλε δύο επιστολές,
μία προς τους στρατιωτικούς κομμουνιστές και την άλλη προς τα Κομμουνιστικά
Κέντρα του Κράσνο – Πρεσνένσκυ, με τις οποίες τασσόταν με τις βλέψεις της διαμαρτυρόμενης
δήθεν αντιπολίτευσης και εναντίον της απόφασης, την οποία όμως και αυτός υπέγραψε.
Μετά την λήψει των επιστολών
αυτών πολλοί αφελείς νεαροί στρατιωτικοί ως και πολλοί από τους ζωηρότερους
κομμουνιστές που νόμισαν ότι πραγματικά ο Τρότσκυ τάσσεται στο πλευρό τους,
άρχισαν προκλητικότερα να εκδηλώνουν τις σκέψεις τους και έτσι αποκαλύφτηκαν
στα μάτια των άριστα οργανωμένων μυστικών πρακτόρων της Τσέκας.
Μετά από δύο μέρες η Μόσχα
έκπληκτη πληροφορήθηκε ότι ο Τρότσκυ εξορίζεται στο Σότσι και ότι του
αφαιρέθηκε το Κομμισαριάτο των Στρατιωτικών και Ναυτικών.
Και ο μεν Τρότσκυ, ως γνωστόν, μετά
την παρέλευση λίγων μηνών επέστρεψε στην Μόσχα, αναλαμβάνοντας πάλι την
υπηρεσία του. Αλλά με την σατανική πρόκλησή του έγινε υπαίτιος της εξόντωσης
πολλών χιλιάδων χριστιανών Ρώσων στρατιωτικών, πολιτικών και εργατών, οι οποίοι
είχαν εκδηλώσει συμπάθεια σ’ αυτόν. Οι περισσότεροι βρήκαν τον σκληρότερο
θάνατο αποστελλόμενοι το χειμώνα κατά ομάδες 500-600 στο βορειότερο σημείο της Σιβηρίας,
όπου υπέκυψαν στην πείνα και το ψύχος.
Ο ήδη εγειρόμενος θόρυβος γύρω
από τον Τρότσκυ είναι ασφαλώς νέα σκηνοθεσία για την εξαπάτηση όχι μόνο των
δυσφορούντων κομμουνιστών, αλλά και για την διάσπαση των προσφύγων Ρώσων, οι
οποίοι βρίσκονται μακριά από την πατρίδα τους.
Και άλλες ενέργειες του Τρότσκυ, του Ζηνόβιεφ,
και του Καμένεφ (επίσης Εβραίου καλούμενου πραγματικά Ρόζενφελντ) τις οποίες θα
αναλύσω αύριο, χύνουν επίσης άπλετο φως στη σκοτεινή κατάσταση της Ρωσίας.Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με τα περιεχόμενα του άρθρου
Δημοσίευση σχολίου