Τη νύχτα της 9ης Ιουλίου 1942 ο Άρης Βελουχιώτης μαζί με τον υπαρχηγό του καπετάν Θάνο (Μαστροκώστα) και τον Αχιλλέα (Τ. Ελευθερίου) πραγματοποίησε την πρώτη «Αντιστασιακή του πράξη» εισβάλλοντας στο σπίτι του γέρου γαιοκτήμονα Μαραθέα στο χωριό Νέο Μοναστήρι του Δομοκού.
Αφού έβαλαν φωτιά στο σπίτι σκότωσαν τον γέρο Μαραθέα και απήγαγαν το ηλικίας 13 ετών παιδί του. Την επομένη ημέρα η σύζυγος του Μαραθέα έλαβε ιδιόχειρο σημείωμα από τον Βελουχιώτη με την εντολή να κατέβει στην Αθήνα και να υποβάλλει δήλωση σε συμβολαιογράφο και η οποία να δημοσιευθεί σε μία κατά τον νόμο εφημερίδα στην οποία να αναφέρεται ότι ουδεμία ευθύνη για τον φόνο είχαν οι εργάτες του Μαραθέα και ότι τους χαρίζονται όλα τα χρέη. Η δημοσίευση έγινε στην εφημερίδα «Ελεύθερο Βήμα» από την χήρα, όπως μπορεί να διαπιστωθεί από το αρχείο της εφημερίδας. Το αγοράκι όμως δεν επιστρέφτηκε στην μητέρα του από τον «γενναίο» καπετάνιο. Αλλόφρον η μάνα απευθύνθηκε σε όλους τους γνωστούς κομμουνιστές της περιοχής για να πάρει την απάντηση ότι το παιδί δεν ήθελε να επιστρέψει και θα έμενε με τους καπετάνιους στο βουνό. Το νέο έφτασε μέχρι τον Σιάντο, αρχηγό τότε του ΚΚΕ ο οποίος διέταξε ανακρίσεις άλλα δεν βγήκε στην επιφάνεια το φοβερό μυστικό λόγω του τρόμου που ενέπνεε ο Βελουχιώτης παρά μόνο μετά τον θάνατό του. Το παιδί κακοποιήθηκε σεξουαλικά από τον Αχιλλέα και για να μην αποκαλυφθεί η κακοποίηση το σκότωσαν.
Η ομολογία για τον κτηνώδη βιασμό και δολοφονία του ανηλίκου παιδιού του Μαραθέα (καθώς και του βιασμού του ανηλίκου παιδιού του επιστάτη του Τράκα), έγινε από τον αρχιμανδρίτη Γερμανό Δημάκο (Πατέρα Ανυπόμονο), συναγωνιστή του Κλάρα μόλις πρόσφατα το 2004 μέσα από τα απομνημονεύματα του, (σελ. 364-369 [1]) προφανώς λόγω τύψεων.
Γράφει ο πατήρ ανυπόμονος για την «σκοτεινή πλευρά » του Άρη: « ο βιαστής του παιδιού ήταν ο «καπετάν φονιάς» «Αχιλέας» (Τάσος Ελευθερίου), πρόσφυγάς από την Μ. Ασία, και συνένοχος στην εκτέλση του παιδιού ο ίδιος ο Αρης…».
Πηγή: dimokratianews
_____________________[1] Αρχιμ. Γερμανού Κ. Δημάκου « Στο βουνό με τον σταυρό κοντά στον Άρη». Αθήνα 2004.
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο του άρθρου
Δημοσίευση σχολίου