Με μνημόσυνο απαντούν οι γόνοι του «εθνάρχη - πράκτορα» Βενιζέλου στους ερευνητές που τον αποδομούν


Η σημερινή Βουλή δεν είναι παρά μία θεατρική παράσταση διακυβέρνησης των γόνων της συμμορίας του Ελευθερίου Βενιζέλου.

Στη σχετικά πρόσφατη αποδόμηση του «εθνάρχη» πράκτορα Βενιζέλου από ανεξάρτητους ερευνητές ...το διεφθαρμένο σύστημα των γόνων απαντάει με καλά οργανωμένο μνημόσυνο για να τιμήσουν τον πατριάρχη της οικογενειοκρατίας της διαπλοκής και της προδοσίας.
Η σκυταλοδρομία της εξουσίας και της διαπλοκής των πολιτικών που μας κυβερνούν για λογαριασμό των ξένων νταβατζήδων έχει πολύ μεγάλο βάθος χρόνου.
















Υπάρχουν βέβαια ορισμένοι αναγνώστες που διερωτώνται πως είναι δυνατόν να γράφουμε τέτοια πράγματα, εφόσον ο Βενιζέλος ήταν εκείνος που "κατάφερε να διπλασιάσει τα εδάφη της Ελλάδας". Θα πρέπει να μάθουν λοιπόν πως οι Άγγλοι διπλασίασαν τα εδάφη του προτεκτοράτου τους (Ελλάδα) που αφαίρεσαν από τον "μεγάλο ασθενή" την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Έτσι όλα γίνονται πιο λογικά. Μπροστά στους Τραπεζίτες ...κανένας πολιτικός παγκοσμίως δεν έχει ανάστημα, πόσο μάλλον στην Ελλάδα. Όσοι τολμήσουν να δείξουν ανάστημα... τους κόβουν τα πόδια και τους επαναφέρουν στη τάξη. Κι αφού όλο το σύστημα επαινεί τον Βενιζέλο ...προφανώς υπηρέτησε τους ξένους κι όχι τους Έλληνες πολίτες...
Η επίθεση στη Μικρά Ασία έγινε με ρητή εντολή των επικυρίαρχων και την αναφέρει ο ίδιος ο Βενιζέλος στο βιβλίο του. Όταν ανέλαβαν οι Βασιλικοί που δεν ήταν φιλοάγγλοι ...οι «σύμμαχοί» μας αποσύρθηκαν και ο φίλος του Βενιζέλου και περιούσιος Κεμάλ ...επιτέθηκε στον Ελληνικό Στρατό...
Στη Σμύρνη δεν είχε εξουσία ο Κεμάλ, αλλά η Οθωμανική Αυτοκρατορία, την οποία ήθελε να διαλύσει κι ο Κεμάλ. Μάλλον βοηθήσαμε εμείς, ώστε να διαλυθεί πιο γρήγορα η Οθωμανική Αυτοκρατορία και να πέσει στα χέρια του περιούσιου Κεμάλ.
Για να δούμε όμως πως περιγράφει ο ίδιος ο Βενιζέλος την απόβαση στη Σμύρνη

http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/h_apobasi_sti_smyrni_dia_xeiros_benizelou-3548787/
«Στις 6 Μαΐου 1919 (23 Απριλίου με το παλιό ημερολόγιο) διεμείφθη μεταξύ των πρωθυπουργών της Βρετανίας και της Ελλάδας ο ιστορικός διάλογος:
Λόυντ Τζωρτζ: Εχετε διαθέσιμον στρατόν;
Ελευθέριος Βενιζέλος: Εχομεν. Περί τίνος πρόκειται;
Λόυντ Τζωρτζ: Απεφασίσαμεν σήμερον μετά του (Αμερικανού) Προέδρου Ουίλσωνος και του κ. Κλεμανσώ (πρωθυπουργού της Γαλλίας) ότι δέον να καταλάβετε την Σμύρνην.
Ελευθέριος Βενιζέλος: Είμεθα έτοιμοι…
Αμέσως ο Βενιζέλος έδινε τηλεγραφικά εντολή για την προετοιμασία αποβάσεως του ελληνικού στρατού στην μικρασιατική ακτή.
Όταν ο Βενιζέλος απαντά ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη, ακολουθεί διάλογος για τις διαθέσιμες δυνάμεις. Οι λεπτομέρειες θα καθορίζονταν στη συνεδρίαση του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου το ίδιο απόγευμα.
Ελευθέριος Βενιζέλος: «Επιτρέπετε μίαν ερώτησιν; Τι προεκάλεσε την απόφασιν ταύτην; Μήπως Ιταλικαί ενέργειαι;
Λόυντ Τζωρτζ: Ναι, έχομεν ειδήσεις ότι οι Ιταλοί κατέλαβον εκτός της Μάκρης και το Μαρμαρίσι ίσως και το Μπουδρούμ εκτεινόμενοι στα προς το μέρος της ελληνικής επιρροής. Οι Γάλλοι μάλιστα είχον την είδησιν ότι έξωθι της Σμύρνης περιπολούν εξ ιταλικά πολεμικά…»

Αυτό που θα πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι η Ελλάδα στην ουσία εισήλθε τόσο στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο όσο και στην «διεκδίκηση» των παράλιων της Μικράς Ασίας, λόγω «των ειδικών κινήτρων», των χρηματισμών και των δωροδοκιών, που χειρίζονταν προσωπικότητες όπως π.χ. ο Zaharoff, οι οποίες μάλιστα οργάνωναν, συγχρωτίζονταν και κινητοποιούσαν, πάντοτε από το παρασκήνιο, οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες, δημοσιογράφους, βουλευτές και πρωθυπουργούς (Βενιζέλος, Σκουλούδης κ.λπ.). Βάσει των στοιχείων που έχουμε στη διάθεσή μας, η αποκαλούμενη «Μεγάλη Ιδέα» δεν αποτέλεσε τίποτα περισσότερο από ένα ευφυέστατο και πολύ απλό στη σύλληψή του ιδεολόγημα, για να γίνει πιο εύπεπτη στον λαό η συμμετοχή του στον πόλεμο. Η επιβεβαίωση γι’ αυτό είναι η τραγική κατάληξή της, δηλαδή η Μικρασιατική Καταστροφή, όταν τα ελληνικά συμφέροντα είχαν πάψει να είναι χρήσιμα στους «τοκογλύφους» και τους «δανειστές», ή αν προτιμάτε «χρηματοδότες», που η ιστοριογραφία, που κατά τον Φρέντυ Γερμανό «δεν θα τολμούσε να το αρθρώσει ποτέ…», τους έχει καθιερώσει με την επιβλητική ονομασία (που θυμίζει το «ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών» της χριστιανικής προσευχής Βασιλεύ Ουράνιε) σαν «Μεγάλες Δυνάμεις». Ήταν η περίοδος που ο μεγάλος ασθενής, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, που είχε φωνάξει Σιωνιστή γιατρό, απεβίωσε επάνω στο νεκροκρέβατό της και την εξουσία την ανέλαβε ο γιατρός!
Ένα άκρως διαφωτιστικό βιβλίο που αναφέρεται στο θέμα της πολιτικής και διπλωματικής ίντριγκας, της μυθικής προπαγάνδας, και των απέραντων χρηματισμών των «δυνάμεων» της Entente, στα «δικά της παιδιά» στην Ελλάδα και των αέναων πολιτικών κυβιστήσεών τους, είναι του Sir Basil Thomson, διευθυντή της Intelligence Service από το 1919 έως το 1921, “The Allied Secret Service in Greece” («Οι συμμαχικές μυστικές υπηρεσίες στην Ελλάδα»), του οποίου η ελληνική μετάφραση είναι «άκρως περιέργως» εξαιρετικά δυσεύρετη στην Ελλάδα (AZ: Εμείς χρησιμοποιούμε την Αγγλική έκδοση του 1931 και συγκεκριμένα: Sir Basil Thomson K.C.B., “The Allied Secret Service in Greece”, Hutchinson & Co. (Publishers) LTD., London, 1931). Εκεί ο αναγνώστης θα παρατηρήσει πολύ γρήγορα ότι πολιτικά πρόσωπα που έχουν θεοποιηθεί από την εγχώρια ιστοριογραφία και τα ΜΜΕ της εποχής, στην ουσία υπήρξαν πράκτορες, δοσίλογοι και υποχείρια ξένων συμφερόντων. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γεγονός που έλαβε χώρα στις αρχές του 1915, μια εποχή που πιεζόταν η Ελλάδα να συμμαχήσει με την Entente και να αποστείλει δυνάμεις στη Σερβία, ο Βενιζέλος σκεπτόταν, εάν οι σύμμαχοι συμφωνούσαν να παραχωρήσουν στην Ελλάδα την περιοχή της Μ. Ασίας – μια περιοχή 62.000 τετραγωνικών μιλίων, να εξαγοράσει τους Βούλγαρους, εκχωρώντας τους την μακεδονική περιοχή της Καβάλας και της Δράμας, την πλουσιότερη επαρχία στην Ελλάδα και να προχωρήσει σε υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών. Συνέταξε μάλιστα δύο εμπιστευτικά υπομνήματα προς τον Βασιλιά Κωνσταντίνο, υποστηρίζοντας και εμμένοντας στην πρότασή του αυτή, η οποία θα έχαιρε, όπως μπορεί να φανταστεί ακόμη και ο αδαέστερος των αναγνωστών, κάθε τι άλλο παρά αποδοχής στην Ελλάδα. Χωρίς να «εντυπωσιαστεί» από την πρόταση εξαγοράς των Βουλγάρων εις βάρος της χώρας του, και θεωρώντας την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων αδιανόητη και εσχάτη προδοσία, ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος αγνόησε παντελώς τα βενιζελικά αυτά μνημόνια (σελ. 44). Στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Απριλίου 1915, ο Βενιζέλος εκτός κυβερνήσεως πια… αποφάσισε, προς ιδίων και μόνον όφελος και για να διχάσει ακόμη περισσότερο την κοινή γνώμη, προσπαθώντας να την στρέψει εναντίον του Βασιλιά, να δημοσιεύσει τα δύο μνημόνια που είχε στείλει ο ίδιος στο Βασιλιά, προκαλώντας την άμεση δυσαρέσκεια των Μεγάλων Δυνάμεων εναντίον της χώρας. Στην ουσία αυτό που έκανε ήταν να αμαυρώσει την εικόνα του συμπαθητικού στους συμμάχους και στον λαό λάτρη της ουδετερότητας Βασιλιά, αλλά και να αποσταθεροποιήσει την πολιτική ισχύ της Ελλάδας στο διεθνές φόρουμ (σελ. 53). Μετά από την ενέργειά του αυτή, περιοχές που είχαν ήδη παραχωρηθεί όπως η Μακεδονία και η Θράκη, αλλά και άλλες που είχαν υποσχεθεί στην Ελλάδα, όπως η Μ. Ασία, τώρα επανέρχονταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και αυτή τη φορά σε ένα κλήμα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κάθε άλλο παρά φιλικό προς την Ελλάδα. Ένα εξίσου χαρακτηριστικό σημείο από το βιβλίο είναι και το εξής (αναφερόμενο στις εκλογές του 1920):
«Η ήττα του Βενιζέλου στις εκλογές ήταν μια αναπάντεχη έκπληξη για τους Γάλλους πολιτικούς και δημοσιογράφους που είχαν καταφέρει να πείσουν τους εαυτούς τους και το κοινό, ότι ο άνθρωπος τον οποίο είχαν επαναφέρει στην εξουσία, ήταν ο εθνικός ήρωας της Ελλάδας. Η αλήθεια ήταν ότι από το 1917 έως το 1920 το γραφείο τύπου του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών είχε ξοδέψει σχεδόν εβδομήντα εκατομμύρια χρυσά φράγκα σε επιχορηγήσεις της προπαγάνδας ξένων εφημερίδων για να δώσουν έμφαση στην ιδιοφυΐα του Βενιζέλου». (σελ. 242)
Αυτό και μόνο αρκεί για να καθορίσει την τύχη ενός βιβλίου στην χώρα στην οποία αναφέρεται!
(Απόσπασμα από το βιβλίο Κετσεκιουλάφης Ι. Βασίλειος: "Σιωνιστικός Ιμπεριαλισμός". Τόμος Α': "Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών. Μύθος ή Πραγματικότητα;" Εκδόσεις ANTIZI(tro)-Media & Design Dtp, Αθήνα, 2015).


Συνδεθείτε στη σελίδα μας https://www.facebook.com/antizitro

Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο του άρθρου

Κοινοποιήστε το:

 
Copyright © ANTIZITRO. Designed by OddThemes