Ήταν αρχές Οκτωβρίου του 2014 όταν σε ένα χωριό της Βουλγαρίας, στους πρόποδες του Αίμου, το Γκόρνι Λομ, σημειώθηκε μια τρομακτική έκρηξη. Η γη σείστηκε, σπίτια υπέστησαν ρωγμές, θεόρατες φλόγες υψώθηκαν στον ουρανό και δεκαπέντε άνθρωποι, δεκατρείς άνδρες και δύο γυναίκες εξαερώθηκαν.
Τι είχε συμβεί; Από κάποιο ανθρώπινο λάθος είχε εκραγεί το εργοστάσιο αποσυναρμολόγησης (και) ελληνικών ναρκών «Μιτζούρ» σπέρνοντας τον όλεθρο στην περιοχή, παραμονές κρίσιμων βουλευτικών εκλογών στη Βουλγαρία, όπου μάλιστα η τραγωδία «ενεπλάκη» στην αντιπαράθεση των κομμάτων.
Δύο χρόνια μετά, οι Βούλγαροι θέλουν να μας στείλουν πίσω περίπου 200.000 νάρκες κατά προσωπικού, τις οποίες δεν πρόλαβαν να αποσυναρμολογήσουν, και εφόσον ικανοποιηθεί το αίτημά τους, που αποτελεί αντικείμενο εν εξελίξει συνομιλιών και διαπραγματεύσεων στα αρμόδια υπουργεία των δύο χωρών, η ελληνική πλευρά θα πρέπει να δει... τι θα τις κάνει. Η Ελλάδα υπέγραψε τη Συνθήκη της Οττάβας το 1997 για την καταστροφή ενάμισι εκατομμυρίου ναρκών κατά προσωπικού –ήταν η τελευταία χώρα της Ε.Ε. τότε που διέθετε τέτοιες νάρκες– πλην όμως την επικύρωσε μόλις το 2003, με την υποχρέωση να τις έχει αποσυναρμολογήσει μέχρι το 2008.
Καθώς η αποκλιμάκωση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις προχωρούσε με αργό ρυθμό, η υλοποίηση της δέσμευσης από ελληνικής πλευράς των όσων υπέγραψε στην Οττάβα καθυστερούσε και τελικά, υπό την πίεση της Διεθνούς Εκστρατείας για την Απαγόρευση των Ναρκών και της Συμμαχίας εναντίον των Πυρομαχικών Διασποράς (ICBL-CMC) και άλλων ανθρωπιστικών οργανώσεων, οργανώθηκε το 2007 διεθνής διαγωνισμός τον οποίο κέρδισε η βουλγαρική εταιρεία Videx AD.
Οι νάρκες ξηλώθηκαν και μεταφέρθηκαν στη Βουλγαρία όπου ξεκίνησε η διαδικασία καταστροφής τους στο μοιραίο εργοστάσιο, μαζί με εκατομμύρια άλλες που είχαν ξεθαφτεί από ναρκοπέδια του εμφυλίου στις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας ή είχαν μεταφερθεί από στρατιωτικές αποθήκες της Αλβανίας όπου το καθεστώς Χότζα τις συσσώρευε όπως τους κόκκους του σιταριού και του καλαμποκιού για την αντιμετώπιση εξωτερικής εχθρικής απειλής.
Ήρθε όμως η τραγωδία, το εργοστάσιο διαλύθηκε και στις αποθήκες του απέμειναν «σώες» περί τις 200.000 ελληνικές νάρκες, μαζί με άλλες από την πρώην Γιουγκοσλαβία και την Αλβανία, τις οποίες οι Βούλγαροι θέλουν να επιστρέψουν στην Ελλάδα, γεγονός που επιβεβαίωσε στην «Κ» ελληνική πηγή που εμπλέκεται στις συνομιλίες.
Οι επαφές ξεκίνησαν ήδη από τον Ιούλιο του 2015, όταν, σύμφωνα με την εφημερίδα Sega της Σόφιας, ελληνική αντιπροσωπεία από ειδικούς επισκέφθηκε τη Βουλγαρία. Τα μέλη της μετέβησαν στους αποθηκευτικούς χώρους όπου φυλάσσονται οι νάρκες και συζήτησαν για την κατάστασή τους όπως και τις δυνατότητες επιστροφής τους στην Ελλάδα.
Κατά την ίδια εφημερίδα, μέχρι σήμερα δεν υπάρχει συγκεκριμένο αποτέλεσμα στο θέμα αυτό. Η Βουλγαρία βιάζεται να επιστρέψει τις νάρκες στην Ελλάδα φοβούμενη πως αν μείνουν στην επικράτειά της μπορεί να υποστεί κυρώσεις λόγω των διατάξεων του άρθρου 1 της σύμβασης της Οττάβας, σύμφωνα με το οποίο έκαστο κράτος υποχρεούται να μην αποθηκεύει, επ’ ουδενί, τέτοιες νάρκες στο έδαφός του.
Πηγή: kathimerini.gr
Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο του άρθρου
Δημοσίευση σχολίου