Ο ρόλος της γυναίκας στις κοινωνίες ακραίας φτώχειας...

Έχουμε σκεφτεί ποτέ γιατί οι γιαγιάδες μας δεν φορούσαν μίνι και δεν άφηναν τα μαλλιά τους να ανεμίζουν ελεύθερα; Τι ήταν αυτό που τις εμπόδιζε και συνεχίζει να τις εμποδίζει να αλλάξουν τις συνήθειές τους;

Φανταζόμαστε να έφερνε ο προοδευτικός ΣΥΡΙΖΑ ειδικό νόμο, στο όνομα της ισότητας, που να απαγόρευε τη χρήση μαντήλας ως ξεπερασμένο σύμβολο υποταγής και κατάλοιπο της καταρρέουσας πατριαρχικής κοινωνίας; Θα άντεχαν αυτές οι γιαγιάδες να κυκλοφορήσουν χωρίς μαντήλα;
Σήμερα μαθήτριες και καθηγήτριες ντύνονται με ρούχα που παλιότερα φορούσαν αποκλειστικά οι γυναίκες που έκαναν πεζοδρόμιο. Οι γυναίκες που πουλούσαν το σώμα τους έπρεπε να το δείξουν όσο καλύτερα γίνεται. Σήμερα το κάνουν όλες οι γυναίκες ασυναίσθητα ...ακόμα κι όταν δεν είναι σε αναζήτηση συντρόφου ή πελάτη. Παλιότερα ξεχώριζαν αυτές που φορούσαν λίγα ρούχα...σήμερα ξεχωρίζουν αυτές που φορούν τα περισσότερα.
Η μαζικότητα επιβάλλεται ακόμα κι ενάντια στη λογική ...όταν αυτή μειοψηφεί.
Στις μουσουλμανικές κοινωνίες όπου η θρησκεία ρυθμίζει ακόμα και υποθέσεις της Δικαιοσύνης ...πρέπει να καταλάβουμε ότι το ντύσιμο των γυναικών διέπεται από τον ίδιο κώδικα ηθικής που τηρούσαν και οι γιαγιάδες μας. Κι ο συγκεκριμένος κώδικας ηθικής σχετίζεται άμεσα και με το βιοτικό επίπεδο της εκάστοτε κοινωνίας.
Στην ψωροκώσταινα Ελλάδα του 1950 που δεν μπορούσε να γίνει τεστ DNA για την πατρότητα ενός παιδιού... οι άντρες έτρεμαν στην ιδέα του να μεγαλώσουν το παιδί ενός άλλου. Εκτός αυτού μετά τον πόλεμο και τον εμφύλιο οι εναπομείναντες άντρες ήταν πολύ λιγότεροι από τις γυναίκες, η προίκα αυτονόητη... και οι πιθανότητες να μείνει μία κοπέλα στο ράφι πολύ μεγάλες. Η μεγάλη προσφορά στις γυναίκες ...κατέστησε τους άντρες προνομιούχους σύμφωνα με τους νόμους της ελεύθερης αγοράς.
Εκείνη την εποχή ο μόνος τρόπος για να εξασφαλιστεί ένας άντρας ότι δεν θα γίνει πατέρας του παιδιού του γείτονα ήταν να παντρευτεί μία γυναίκα χωρίς προηγούμενες εμπειρίες. Κορυφαίας σημασίας η παρθενία της γυναίκας. Στον μήνα του μέλιτος θα έπρεπε να επιτευχθεί και η σύλληψη του πρώτου παιδιού.
Αυτά γίνονταν στην Ελλάδα πριν μόλις 50 χρόνια.
Οι περισσότερο παραδοσιακοί μουσουλμάνοι προέρχονται από φτωχές χώρες, από σπίτια φτιαγμένα με λάσπη, από χωριά χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα ή δίκτυα ύδρευσης, όπου τα παιδιά τριγυρνούν ξυπόλυτα.
Όπως και στην Ελλάδα του 1950... οι «έμπειρες» γυναίκες δεν παντρεύονται καθόλου εύκολα.
Σε όλες τις φτωχές χώρες όπου η παραγωγή βασίζεται σε σκληρή χειρωνακτική εργασία... οι γυναίκες θεωρούνται «βάρος», ένα ακόμα στόμα που θέλει φαγητό και που πρέπει να παντρευτεί και να φύγει το συντομότερο από το σπίτι πριν μείνει έγκυος κατά λάθος και πολλαπλασιαστούν τα προβλήματα.
Το ίδιο ακριβώς συνέβαινε και στην Ελλάδα παλιότερα αλλά φρόντισαν να το ξεχάσουμε. Οι γυναίκες ήταν «γραμμάτια» που έπρεπε να αλλάξουν χέρια.
Με το ίδιο τρόπο σήμερα αντιμετωπίζονται τα θηλυκά σκυλιά που όλοι τα αποφεύγουν... για να μην βρεθούν ξαφνικά να ταΐζουν 7-8 κουταβάκια αγνώστου πατρός.
Σε πολλές μουσουλμανικές χώρες θεωρούν σκόπιμο να αφαιρέσουν από τις γυναίκες ακόμα και την κλειτορίδα ώστε να ΜΗΝ ενεργοποιηθούν σεξουαλικά πριν παντρευτούν και τελικά μείνουν στο ράφι.
Η γυναίκα σε μία φτωχή χώρα, χωρίς αστυνόμευση και δικαιοσύνη μπορεί να μείνει έγκυος ακόμα και παρά τη θέλησή της ...και γι' αυτό οι γονείς της πρέπει να της βρουν το συντομότερο έναν νεαρό κι ισχυρό προστάτη-ιδιοκτήτη που θα αναλάβει αυτός την ευθύνη να την κρατάει ασφαλή από ενδεχόμενο βιασμό.
Αυτός είναι ο λόγος που παντρεύουν τα κορίτσια μόλις μπουν στην εφηβεία ...κι όχι από σεξουαλική διαστροφή.
Παρόμοια φαινόμενα παρατηρούνται και σήμερα στην Ελλάδα όπου σε πολύ φτωχά χωριά τα κορίτσια που δεν σπουδάζουν παντρεύονται πολύ μικρά όπως και σε κοινωνίες των Ρομά που ζουν σε ακραία φτώχεια.
Οι κοινωνίες προσαρμόζονται αναλόγως τις ανάγκες τους.
Δυστυχώς οι «Διαφωτιστές» μας παρουσιάζουν αυτά τα φαινόμενα ως ανεξήγητα. Μας τα παρουσιάζουν ως εγκλήματα του Ισλάμ... ενώ στην πραγματικότητα είναι οι συνέπειες της ακραίας φτώχειας και δεν παρατηρούνται αποκλειστικά σε μουσουλμανικές κοινωνίες.
Η απόλυτη φτώχεια, από την οποία πέρασε και η Ελλάδα δημιουργεί το υπόβαθρο για την εμφάνιση τέτοιων πρακτικών.
Η φτώχεια στις μουσουλμανικές χώρες δεν έπεσε από τον ουρανό αλλά ήταν αποτέλεσμα μακραίωνης ληστείας από τους πολιτισμένους Δυτικούς.
Αν ένας λαός πεινάει είναι γιατί είναι υποδουλωμένος από αδίστακτους και άπληστους τυράννους.
Η απληστία είναι η ρίζα όλων των κακών. Θρησκείες, ιδεολογίες κλπ ...είναι τα εργαλεία των τυράννων. Παίζουν με το μυαλό μας πάνω στα θέματα της ηθικής, της νομιμότητας και της ανάπτυξης ...μέχρι να μας υποδουλώσουν.
Μας υπόσχονται ελευθερία και μας βάζουν αλυσίδες. Μας μιλούν για ιδέες, για αρετές, για ανθρώπινες αξίες κι ιδανικά ...κι έχουν τα χέρια τους συνεχώς μέσα στις δικές μας τσέπες.
Ας μην παρασυρόμαστε από επαγγελματίες προπαγανδιστές που θέλουν να πάψουμε να θεωρούμε τους μουσουλμάνους κανονικούς ανθρώπους ώστε να αδιαφορούμε όταν ακούμε ότι το ΝΑΤΟ ισοπέδωσε μία χώρα με πετρέλαια απαλλάσσοντας την ανθρωπότητα από «κατώτερα» κι «επικίνδυνα ανθρωποειδή».
Λιβύη, ΙΡΑΚ, Συρία... δεν πρόλαβαν να απολαύσουν την ανεξαρτησία τους... Η πολιτισμένη Δύση φρόντισε να τους στείλει 200 χρόνια πίσω.
Αυτός είναι ο λόγος που οι γενοκτονίες Μουσουλμάνων, Ινδιάνων κλπ δεν αναφέρονται στην ιστορία ως τέτοιες. Διαφορετικά κάποιοι θα έπρεπε να πάνε φυλακή και να αποζημιώσουν με τρισεκατομμύρια δολάρια για τα θύματα που προκάλεσαν.
Όσο όμως τα θύματα παρουσιάζονται ως θύτες και ως «απάνθρωποι αποκεφαλιστές»... οι πραγματικοί δολοφόνοι παραμένουν ελεύθεροι κι απολαμβάνουν τον κλεμμένο πλούτο των «υπανάπτυκτων» μουσουλμάνων.