Έχουν μπει για τα καλά στο «πετσί» του σκόπιμα διχαστικού ρόλου τους όλοι. Αυτός που ήταν ήρωας για το ΚΚΕ ήταν σφαγέας για τη Χρυσή Αυγή ...κι αυτός που ήταν ήρωας για τη Χρυσή Αυγή ήταν σφαγέας για το ΚΚΕ.
Δεν θέλουν να θυμόμαστε ότι οι συμμορίες Δεξιών κι Αριστερών, όλοι τους πράκτορες ξένων συμφερόντων, φαίνεται να τα είχαν βρει μια χαρά υπό τη διεύθυνση των Άγγλων και των Αμερικανών κατά την κατοχή. Μετά τα χάλασαν στη μοιρασιά ...εμφύλιος, κομμουνιστοφαγία, μετά νομιμοποίηση του ΚΚΕ... και φτάσαμε σήμερα ...να έχουμε Κνίτες όπως ο Δραγασάκης με σπουδές στο London School Of Economics των Rothschild βεβαίως-βεβαίως που είχαν και κορυφαία θέση στο νόμιμο ΚΚΕ, αλλά και στην κυβέρνηση του Τραπεζίτη Ζολώτα ...Η πρώην παράνομη εφημερίδα «Ριζοσπάστης», δεν μπόρεσε να αντισταθεί στη νόμιμη διαφήμιση της Eurobank...
Το δε ΠΑΜΕ ...μπορεί να βάλει λουκέτο σε όποια Ελληνική εταιρία γαλακτοκομικών θέλει ...αλλά δεν περνάει ούτε για πλάκα έξω από την Τράπεζα της Ελλάδας. Ούτε τα γραφεία των μεγάλων εμπόρων όπλων απασχόλησαν ποτέ τους «αυθόρμητους» επαναστάτες.
Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, στα σκοτεινά γραφεία της εξουσίας, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά από αυτά που θέλουν να μας κάνουν να πιστεύουμε με τους διχαστικούς θεατρινισμούς τους και τις κομματικές τους φιέστες.
Είτε Αριστερά, είτε Δεξιά... ο κοινός παρονομαστής είναι τα ξένα συμφέροντα. Δεν βλέπει κανείς εξουσία αν διανοηθεί να θίξει τα ξένα συμφέροντα, τους ξένους χορηγούς. Δεν βλέπει εξουσία αν διανοηθεί να αμφισβητήσει τα χρωστούμενα.
Κι όλοι τους σαν αρχίσουν να τσεπώνουν τα άκοπα κι άφθονα χρήματα της πολιτικής... είναι οι ίδιοι μετά που υπογράφουν τα Μνημόνια χωρίς να τα διαβάσουν.
 |
| Πηγή: ert.gr |
 |
| Πηγή: dragasakis.gr |
 |
| Πηγή: theguardian.com |
 |
| Πηγή: youtube.com |
-----------------------------------
Παραληρούσε όντως ο Ηλιόπουλος;
Τι προσέφερε ο Μπελογιάννης στον Ελληνισμό και την Ελλάδα και τι προσέφερε ο Παύλος Μελάς; Γιατί το σπίτι του ενός να γίνει Μουσείο και του άλλου να γκρεμιστεί... Το σπίτι του Κωστή Παλαμά στην Πλάκα το έχετε δει πως έχει καταντήσει;
Το φασιστικό παραλήρημα μίσους για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό δεν προήλθε ούτε από τον Ηλιόπουλο της Χρυσής Αυγής, ούτε από τον Τασούλα της Ν.Δ., αλλά από τον βουλευτή του ΚΚΕ Σάκη Βαρδάλη, που εξύμνησε μέσα στην βουλή των Ελλήνων τον Κόκκινο Στρατό της Σοβιετικής Ένωσης του σφαγέα Στάλιν. Κι όλα αυτά μόνο επειδή ο Ηλιόπουλος ήθελε να τονίσει ότι υπάρχουν ήρωες που έχασαν την ζωή τους για την Ελλάδα, για τους οποίους το επίσημο ελληνικό κράτος αδιαφορεί παντελώς.
Για του λόγου το αληθές
 |
| Πηγή: protothema.gr |
 |
| Πηγή: nkaklamanis.gr |
-------------------------------
Ποιος ήταν πραγματικά ο Μπελογιάννης;
Ο Νίκος Μπελογιάννης, εξ’ Αμαλιάδος Ηλείας, ήτο δεύτερος στην ιεραρχία του ΚΚΕ στην Πελοπόννησο, μετά τον γραμματέα Αχιλλέα Μπλάνα και ειδικός απεσταλμένος του Γ.Γ. του ΚΚΕ Γεωργίου Σιάντου στην περιοχή μετά την αποχώρηση των Γερμανών. Ο Σιάντος δεν είχε ψευδαισθήσεις για την Πελοπόννησο –όπου παραδοσιακά κυριαρχούσαν οι εθνικιστές- κι έδωσε εντολή στους απεσταλμένους του να «στρώσουν τον Μωρηά με κορμιά»!
Και πράγματι, οι απεσταλμένοι του δεν τον απογοήτευσαν. Ούτε ο διαβόητος κακούργος Άρης Βελουχιώτης, ούτε ο Μπελογιάννης! Συμφώνως, λοιπόν, με τον ιδεολόγο κομμουνιστή Γιάννη Καραμούζη, που μετά τις σφαγές κατάλαβε ότι είχε μπλέξει με στυγνούς εγκληματίες και απαρνήθηκε τον κομμουνισμό, υπεύθυνος για την μεγάλη ανθρωποσφαγή στην Πηγάδα του Μελιγαλά, που διήρκεσε από τις 17 έως τις 20 Σεπτεμβρίου του 1944, δεν ήταν μόνον ο Άρης Βελουχιώτης, αλλά και ο Μπελογιάννης:
«Ο Άρης και οι αντιπρόσωποι του κόμματος Κουλαμπάς και Ν. Μπελογιάννης είχαν πάρει την απόφασιν. Όλοι έπρεπε να εκτελεσθούν…» Οι νεκροί της Πηγάδας του Μελιγαλά ξεπέρασαν τις 2.000. (πηγή: Πατριώτες και προδότες στο Μωρηά», εκδόσεις «Αθηνά», 1950).Στις 8 Σεπτεμβρίου 1944, οι κομμουνιστές αποστέλλουν τελεσίγραφο προς τις αρχές της πόλης της Καλαμάτας, στο οποίο ζητούν την παράδοση της πόλης, της Χωροφυλακής και του Τάγματος Ασφαλείας μετά του οπλισμού του. Οι Αρχές της πόλης, ο Νομάρχης Περρωτής, ο Διοικητής και ο Υποδιοικητής Χωροφυλακής, Φραγκουδάκης και Καής καθώς και ο Εισαγγελέας Γαλανόπουλος, αρνούνται.
Η άρνηση αυτή σημαίνει και την αδίστακτη επίθεση των κομμουνιστών για την κατάληψη της Καλαμάτας. Μια ιστορική μάχη αρχίζει ανάμεσα στα κτήνη του Βελουχιώτη και τους υπερασπιστές της πόλης. Χρειάζονται 6 ολόκληρες μέρες για να κάμψουν την αντίσταση των Εθνικών Δυνάμεων οι κομμουνιστές. ο Νομάρχης, οι αξιωματικοί της Χωροφυλακής, ο Εισαγγελέας καθώς και όλοι οι αξιωματούχοι της Καλαμάτας μεταφέρονται στην πλατεία τελείως παραμορφωμένοι από τα χτυπήματα. Από τον Διοικητή Φραγκουδάκη έχουν βγάλει τα μάτια, από άλλους έχουν σπάσει τα πόδια και από άλλους έχουν κόψει τα χέρια και τα αυτιά.
Χωρίς να τους ενοχλεί η φρικιαστική εικόνα, στήνουν γλέντι και μεθούν μέχρι αργά το απόγευμα. Οι υπάνθρωποι κομμουνιστές δίνουν τέλος στα μαρτύρια των Ελλήνων, με το να κρεμάσουν τους υπερασπιστές της πόλης, τους υπέρμαχους της Ελευθερίας, με σύρματα από τους ηλεκτρικούς στύλους. Οι σκηνές που επακολούθησαν με λεηλασίες, βανδαλισμούς, βιασμούς και βασανιστήρια δεν δύναται να τις φανταστεί ανθρώπινος νους.
Μετά την πτώση της Καλαμάτας, τα συγκροτήματα του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου, με εντολή του Βελουχιώτη και του «ανθρώπου με το γαρύφαλλο» Νίκου Μπελογιάννη, βαδίζουν προς τον Μελιγαλά. Είναι πρωί της 13ης Σεπτεμβρίου.
Ο Μελιγαλάς βρίσκεται περικυκλωμένος από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ. Την κωμόπολη υπερασπίζουν 700 περίπου ένοπλοι αξιωματικοί και οπλίτες. Μαζί τους 4.500 γυναικόπαιδα, κυνηγημένα από την τρομοκρατία των κομμουνιστών στα γύρω χωριά με τρομοκρατημένο το αθώο βλέμμα τους, παλεύουν να σβήσουν από τη μνήμη τους τις εικόνες φρίκης και εγκλήματος, αίμα και βίας που έζησαν όντας αθώοι παρατηρητές της δολοφονικής θηριωδίας των κομμουνιστών στα χωριά τους.
Μα η δυστυχία τους δεν έχει τελειωμό.
Η αγροτιά γίνεται ο ακούσιος θεατής και θύμα ενός «προοδευτικού» έργου. Του δολοφονικού έργου των συμμοριτών του 44. Την ημέρα αυτή αρχίζει η επίθεση των ελασιτών εναντίον των φυλακίων του Μελιγαλά. Τα φυλάκια Μπεζεστενίου, Ταξιαρχών, Προφήτη Ηλία χτυπιούνται και αυτά αδιάκοπα από τα βουλγαρικά όπλα των σλαβομπολσεβίκων εισβολέων. Οι υπερασπιστές αμύνονται ηρωικά ενώ οι έφοδοι των κομμουνιστών διαδέχονται η μια την άλλη.
Και η λυσσαλέα επίθεση των ξενόδουλων προδοτών της Πατρίδας συνεχίζεται και την επομένη. Είναι μεσημέρι της 15ης Σεπτεμβρίου. Οι κομμουνιστές επιχειρούν κατάληψη του φυλακίου του Προφήτη Ηλία. Βαριά πυροβόλα με βλήματα ευθυτενούς τροχιάς, ρωσικής και βουλγαρικής προέλευσης είναι τα δολοφονικά όργανα των εισβολέων. Αντίκρυ σε αυτά, η πανώρια θέληση και η λεβεντιά των ηρωικών Ελλήνων υπερασπιστών.
Τα γυναικόπαιδα πανικοβάλλονται. Ο Προφήτης Ηλίας πέφτει. Οι άνδρες του φυλακίου της Πανηγυρίστριας γίνονται οι θνητοί Ήρωες στη μεγαλειώδη αυτή στιγμή του Γένους. Τα στίφη των εγκληματιών του ΕΛΑΣ εισέρχονται στο Μελιγαλά σκορπίζοντας θάνατο, όλεθρο και αίμα. Οι ηρωικοί κάτοικοι οδηγούνται στην τοποθεσία Πανηγυρίστρα και οι βάρβαροι επιτίθενται εναντίον τους με μαχαίρια, τσεκούρια, κλαδευτήρια. Και έρχεται η τελευταία πράξη της θηριωδίας.
Ένα πηγάδι βάθους 16 μέτρων και πλάτους τεσσάρων μέτρων, ένα ημιτελές έργο προς ύδρευση του Μελιγαλά, ονομαζόμενο «Πηγάδα», μετατρέπεται σε τάφο υπερδισχιλίων εθνικοφρόνων, αλλά και μικρών παιδιών και γυναικών, όπως μαρτυρούν οι τάφοι. Συγχρόνως όμως γίνεται μνημείο λεβεντιάς και μεγαλείου για ολόκληρη τη Φυλή!
Τοποθετούνται στα χείλη της Πηγάδας οι εκτελεστές, οι σφαγείς, οι δήμιοι του Λαού μας. Ανά 3-4 οδηγούνται οι Έλληνες δεμένοι με σύρματα στο χείλος του πηγαδιού, πυροβολούνται στο κεφάλι. Σκοτωμένοι ή τραυματισμένοι σπρώχνονται και ρίχνονται στο θυσιαστήριο της Πηγάδας. Οι δολοφόνοι είναι ένοπλοι γύρω γύρω. οι αθώοι άοπλοι. Οι δολοφόνοι είναι κομμουνιστές και βούλγαροι, πράκτορες του σλαυοκομμουνισμού και σφάζουν τα παιδιά της Ελλάδας, χωρίς κανένα ενδοιασμό, χωρίς καμία διάκριση.
Οι κομμουνιστές συνεχίζουν τη μεταφορά των κρατουμένων από το Μπεζεστένι, καθ΄ομάδας, επί τρεις μέρες, 18, 19 και 20 Σεπτεμβρίου. Ο Μελιγαλάς θυσιάστηκε μέχρις ότου δεν υπήρχαν άλλοι υπερασπιστές, μέχρις ότου γέμισε το πηγάδι...
Μετά δε τον Μελιγαλά, ο Μπελογιάννης ήτο μεταξύ αυτών που έδωσαν την εντολή για την δεύτερη σε μέγεθος ανθρωποσφαγή στην Μεσσηνία, που έλαβε χώρα στους μαρτυρικούς Γαργαλιάνους (500 νεκροί, μεταξύ των οποίων και στενοί συγγενείς του γράφοντος…). Εν συνεχεία, αφού το 1949 πέρασε στο παραπέτασμα, ο Μπελογιάννης επανήλθε αργότερα στην χώρα ως κατάσκοπος του σοβιετικού μπλοκ, μεταδίδοντας διάφορες πληροφορίες –κυρίως στρατιωτικής φύσεως- δια ασυρμάτου, μέσω Ρουμανίας.
Τελικώς, η αστυνομία ανακάλυψε τους κρυμμένους ασύρματους του ΚΚΕ σ’ ένα πτηνοτροφείο και συνέλαβε τον Μπελογιάννη και τους συνεργάτες του, ενώ κάποιοι «αιρετικοί» κομμουνιστές υποστηρίζουν –και μάλιστα επιμόνως- ότι ήταν το ίδιο το ΚΚΕ που έδωσε τις σχετικές πληροφορίες, γιατί αφενός μεν έψαχνε για «ήρωες» και αφετέρου δε γιατί ο Ζαχαριάδης ήθελε να «ξεφορτωθεί» τον Μπελογιάννη.
Δείτε τι είπε ο βουλευτής της ΝΔ Κώστας Τασούλας στη βουλή.
Πηγή: eglimatikotita.gr
Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο του άρθρου
Δημοσίευση σχολίου