Εξάρχεια. Ολόκληρη συνοικία, σαν εφηβικό δωμάτιο. Απ' έξω νεκροκεφαλές, τέρατα και απειλές... κι από μέσα ένα παιδάκι, που ανακαλύπτει τη χαρά της αυτοϊκανοποίησης.
Του Δημήτρη Καρατζά
Είναι απίστευτη η ηλιθιότητα των αιτημάτων και επιγραφών καθώς και το μίσος που αποπνέουν όλες αυτές οι "αντιφασιστικές" οργανώσεις. "Σφαίρα στο κεφάλι της Υφαντή"... "Κάτω η βιομηχανική παραγωγή" χωρίς την οποία δε θα έχεις πια σπρέι λεβέντη μου να γράφεις... Ό, τι του κατέβει του καθενός τυπωμένο σε αφίσες.
Τα λεφτά που ξοδέψαν όλοι αυτοί για μπογιές, αφίσες, κόλλες και μεροκάματα, θα μπορούσαν να έχουν εξοφλήσει το χρέος της Ελλάδας.
Κερασάκι στην τούρτα η "κατάληψη", με πινακίδα που προειδοποιεί, ότι μόνο με έγκριση (του ιδιοκτήτη μάλλον) επιτρέπεται να τραβάμε φωτογραφίες (του κτιρίου από το δρόμο).
Πόσο άρρωστος πρέπει να είναι κανείς, για να κάθεται να βρομίζει τοίχους με τέτοια συνθήματα; Και ποιός τα διαβάζει στο φινάλε;
Στην πλατεία, ο μάγκας ιδεολόγος με τα σάπια από την πρέζα δόντια, το χακί πουκάμισο και τις τρύπιες αρβύλες, έχει όρεξη για κουβέντα αλλά εγώ καθόλου. Του κάνω τον τουρίστα.
- I don't speak Greek lad. Sorry.
Λίγο και θα του λεγα "εγκώ μιλάει ελλήνικος: Andra moi ennepe mousa polytropon...", αλλά ήταν τόσο αηδιαστική η όψη του, που χαμογέλασα και προσπέρασα. Η όψη της "επανάστασης" σε ένα πρόσωπο ανθρώπου, που τον λυπάσαι, γιατί το μυαλό του είναι πουρές πατάτας από τις αντιφατικές ηλιθιότητες που τον γαλούχησαν και τα ναρκωτικά που του πούλησαν οι ίδιοι έμποροι.
Κιμ πάτα το κουμπί. Να ισοπεδωθούν όλα και μετά να έρθουν οι εργολάβοι να τα αγοράσουν τσάμπα και να χτίσουν mall.
Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο του άρθρου
Δημοσίευση σχολίου