Σήμερα, εορτάζουμε (ας το πούμε έτσι) την κατοχύρωση των δικαιωμάτων του εργαζομένου. Με αίμα και αγώνες, που κράτησαν αιώνες, οι εργαζόμενοι πέτυχαν την διασφάλιση των στοιχειωδών δικαιωμάτων τους. Την πέτυχαν όμως; Μέχρι ενός σημείου, κατά την ταπεινή μου άποψη, ναι. Δυστυχώς όμως, το παγκόσμιο Κεφάλαιο, κατάφερε να γυρίσει πίσω το χρόνο, πετυχαίνοντας και πάλι να μας γυρίσει στο μηδέν.
Του Δημήτρη Καρατζά
Ο πλούτος (οι επενδύσεις, τα εργοστάσια, η παραγωγή κάθε είδους) βρήκε τρόπο να μετακομίζει εκεί που θα ξοδέψει τα λιγότερα. Εκεί όπου κανείς δεν ζητά προδιαγραφές ασφαλείας, συντάξεις, ένσημα, φόρους, αποφυγή της ρύπανσης, ελάχιστες αμοιβές, ευθύνες των επιχειρηματιών απέναντι στους εργαζομένους τους. Στον "τρίτο κόσμο".
Και οι έσχατοι έσονται πρώτοι, σε ένα παράλογο αγώνα όπου είναι αδύνατον να βγάλεις το ψωμί σου, όχι γιατί είσαι ανίκανος αλλά διότι άνθρωποι που αρκούνται στο ένα δέκατο από όσα εσύ αμείβεσαι για την ίδια εργασία, κυκλοφορούν ελεύθεροι και σε ανταγωνίζονται με τις ευλογίες του "Κεφαλαίου".
Διότι το "Κεφάλαιο" προστατεύει τους δούλους του, με το μανδύα του δήθεν αντιρατσισμού, έχοντας πετύχει να εισάγει το δούρειο ίππο του στην κοινωνία σου.
Διότι το "Κεφάλαιο" εισάγει όχι "απεργοσπάστες" όπως έκανε παλαιότερα, όταν έφερνε άλλους να δουλέψουν στη θέση των απεργών αλλά ΕΡΓΟΣΠΑΣΤΕΣ:
Ούτε καν την ευκαιρία έχεις, άνεργε του 2014, να βρεις μια ταπεινή δουλίτσα σ' ένα βενζινάδικο... υπάρχουν εκατοντάδες άλλοι πρόθυμοι να την κάνουν για τα μισά λεφτά και χωρίς όρους, εξυπηρετώντας τους εαυτούς τους μια και τα μισά δικά σου είναι τα διπλά στην πατρίδα τους, εξυπηρετώντας τον εργοδότη μια και δεν εμφανίζει στα λογιστικά βιβλία του δαπάνες που θα του ανέβαζαν τους φόρους και αφήνοντάς σε θεατή, να μην μπορείς καν να παραπονεθείς φοβούμενος μη σε πουν ρατσιστή και ξενόφοβο. Διότι κατά τους άρχοντες και τους ψευδοφιλάνθρωπους ρουφιάνους τους, είναι απόλυτα λογικό να "έχουν δουλειά" άτομα που δεν βρίσκονται καν νόμιμα στη χώρα σου και να μην έχεις εσύ...
Το σχέδιο για την μεγιστοποίηση του παγκόσμιου κέρδους, είναι η 'παγκοσμιοποίηση'. Ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων, κεφαλαίων, εμπορευμάτων.
Όπου "ελεύθερη" γι' αυτούς, σημαίνει "σκλαβιά" για τον εργάτη, τον αγρότη, τον πολίτη. Σημαίνει, το δίκαιο του χρήματος. Τα πάντα έχουν μια τιμή και το εργαλείο που επινοήθηκε για να μας υπηρετήσει, το χρήμα, έγινε αφέντης μας και υπηρέτες και δούλοι του γίναμε εμείς.
Καθώς το χρήμα συσσωρεύεται σε όλο και λιγότερα χέρια, τα οποία το μοιράζουν στοχευμένα εκεί που έχουν συμφέροντα ώστε να βγάλουν ακόμα περισσότερο χρήμα, πρέπει όλοι να αναρωτηθούμε, μέρα που είναι σήμερα:
Μέχρι πότε θα ανεχτούμε τη σκλαβιά, παίζοντας το παιχνίδι τους;
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο του άρθρου
 την κατοχύρωση των δικαιωμάτων του εργαζομένου. Με αίμα και αγώνες, που κράτησαν αιώνες, οι εργα...){kind=link}
Δημοσίευση σχολίου